Kırık dökük bir gemi kalkar bu limandan. Sonu bellidir oysa, o gemi batacak. O gemi batacak ve biz yok olacağız. Kırık dökük veda edeceğiz yalan dünyaya. O kırık dökük gemiye sığınacak kadar paramparçayım. Açılalım okyanusa ve yok olalım. Varım yok olmaya..
Hayatta her bir gün, bir zamana tekabül ederdi. Hayatımızdan geçen her bir zaman, ömrümüzü kısaltırdı. Aslında otururken bile zaman kaybederdik. Ama ölüme bir adım daha yaklaştığımızı fark etmezdik.
Yalının o kara bela gününden tam iki hafta geçmişti. Ve biz bugün doktora gidecektik. Ferit ile en sonunda belki de iyileşecektik. Her şeye rağmen, herkese rağmen iyileşecektik. Geçmişimizi silip atacak, geleceğimizi temizleyecektik. Bu benim için çok değerliydi.
"Günaydın," dedi Ferit mutlulukla. Onun ruh halini toparlaması uzun sürmüştü. Ama atlatmıştı. Gülgün annem ve Orhan babam boşanmışlardı. Bu Ferit'i daha fazla çıkmaza sokmuştu. Ama yanında olduğum için olduğundan daha kısa sürede toparlanmıştı.
"Günaydın," dedim uzatarak. Gelip dudaklarıma kısa bir buse kondurmuştu. İfakat Korhan, Ferit'in hayatını mahvetmişti. Ferit'te onun hayatını mahvetmişti. Halis Korhan, İfakat Hanım'ı yalıdan kovmuştu.
"Hadi hazırlan da çıkalım," dedi. Kafamı salladım ve yataktan çıktım. Ferit üstüne siyah kısa kollu bir tişört geçirmişti. Bende ona karşılık beyaz giyinmeye karar vermiştim. Hayatta birbirimize karşı zıtlıklarımız vardı. O siyah, ben beyazdım. Ve zıt kutuplar birbirini çekerdi.
Üstüme beyaz bir elbise giymiştim. Üstüne mor hırkamı giydim. Dışarıda ilkbahar havası hakimdi. Saçlarımı toplamadan bırakmıştım. Banyodan çıktım. Ferit oturmuş telefon ile uğraşıyordu.
"Gelsene Antep fıstığı, bir fotoğraf çekinelim. Hiç beraber fotoğrafımız yok." dedi gülerek. Kaşlarımı kaldırıp suratına baktım. Şaşırmıştım. Hızla yanına gittim. "Eşimle fotoğrafım olmayacaksa niye var bu sosyal medya?" dedi gülerek. Bende güldüm. Hoşuma gitmişti. Koltukta az yana kaydı bende yanına oturdum. Telefonu kaldırdı. Yanağımı avucumun içine koyup kameraya baktım. Ferit birkaç kare çektikten sonra gülerek dudağımı büzdüm ve Ferit onu da almıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letavitsa | Yalı Çapkını
FanfictionWattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde! İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," de...