BERDEL

5. bölüm

Sonunda konağa geldiklerinde aldıklarını mutfağa bıraktılar Melek ve Alihan. Mutfak kapısından içeriye sevinçle giren Züleyha koşarak yengesine sarıldı. Ondan üç yaş büyük olan Züleyha da konağın kızlarından biriydi. 

“Yengemmmm müjdemi isterim!” diye bağırıyordu. 

Alihan kaşlarını çatarak halasına baktı “Hala yengemi boğmak üzeresin. Bilmem haberin var mı?” dedi bir elma alarak.

“Aman aman sende hemen başlıyorsun,” Züleyha kucaklamakta olduğu kızı bırakarak o da bir elma aldı “Ne yengen varmış kimseyle paylaşamıyorsun. Kocası geldiğinde ne yapacaksın bakalım?!”

Gülmemeye çalışan Melek Alihan’a bakarak yanaklarından sıktı “Benim yakışıklı Alihan’ımın yerini kimse tutamaz halası,” dedi çocuğu severken. 

“Duydun mu? Bak işte nasıl seviliyorum!” Alihan gururla halasına bakıyordu. 

“Ee ne oldu Züleyha abla anlatsana. Müjdemi isterim diyordun?” Melek şimdi de poşetlerden aldığı sebze ve meyveleri çıkartıyordu. 

“Hazır olun! Söylüyorum o zaman! Yarın beni istemeye geliyorlar!” 

“Gerçekten mi?! Buna çok sevindim!” 

İki genç kız sevinçle birbirlerine sarıldılar. Sonunda bu mutlu günde gelmişti. Züleyha’nın iki yıldır beklediği gündü bu. Sevdiği adam askerden dönmüştü artık. Sonunda gizli gizli mektuplaşma dönemi bitmişti. Evlenecekti sevdiği adamla! 

“Hoppala buradan kaçıyorum o zaman. Kız dedikodusu çekemem,” dedi hemen Alihan “Hala sende amma koca meraklısı çıktın ha..” 

Züleyha sinirlenerek “Konuşma be bücür şey,” diye yeğenine maydanoz attı. Alihan da gülerek mutfaktan kaçmıştı. 

“Gerçekten çok sevindim buna Züleyha abla. İnşallah çok mutlu olursun,” dedi Melek tekrar Züleyha’ya sarılarak. 

Genç kızda gülümsüyordu “İnşallah Melek. İnşallah. Aiii ama ben gerçekten çok heyecanlıyım yaaa. Yarın ne giysem hiç karar veremedim doğrusu! Bana seçmemde yardım etmelisin!”

“Elbette! Yarın çok güzel olacaksın! Güven bana!” 

“Senin kadar olmasa da..” diye bir yandan gülümsedi Züleyha. “Senin yanında ne giysem sönük kalırım.”

“Yok ya! Sende çok güzelsin!” diye utanarak omuz silkti genç kız. İnsanların durmadan ona güzel demesi onu her zaman utandırmıştı. 

“Ne fısıldaşıyorsunuz kızlar. Beni de aranıza alın! Çok canım sıkılıyor!” İçeriye kendinden önce karnı giren Ayşe’yi gören iki genç kız hemen evin büyük gelinin kolundan tutarak bir sandalye uzattılar. Karnı burnunda olan Ayşe’ye konaktaki herkes ayrı bir özen gösteriyordu. Uzun bir süre hamile kalamadıktan sonra sonunda Allah'ın mucizesiyle hamile olmuştu. Hemde ikiz bebeklere.

“Aman be yenge,” dedi Züleyha “Ne olsun. Yarını konuşuyorduk işte. Yarın ne giyeceğimi! Çok güzel olmalıyım!”  Ayşe gözlerini kısarak eltisine baktı “Doğru mu söylüyor eltim? Bunu mu konuşuyordunuz fısır fısır?” 

Melek gülümseyerek başını salladı “Evet eltim evet. Bunu konuşuyorduk. Yarın bu kızı benden de güzel yapmalıyız. Konu buydu.” 

“Bak işte orası biraz zor eltim,” Ayşe gülerek karnını tutuyordu “Onu senden daha güzel yapmaktansa seni çirkin hale sokmak daha kolay bence.. o da mümkünse tabi.” 

“Yenge ya! Siz resmen ana oğul Melek taraftarısınız!” diye sahte bir öfkeye büründü Züleyha.

İki eltide görümcelerine gülüyordu.  Vakit hızla akıp geçiyordu. Ertesi gün bütün hazırlıklar yapılmıştı. Akşam istemeye geleceklerdi artık. Zaten akşama da birkaç saat kalmıştı. Züleyha güzel kırmızı bir elbise giymişti.