The Rozovsky Heirs 10: Adam Mikolos Rozovsky

Chapter Fifteen

Chapter Fifteen

Liar

"Why did you choose Masbate?" I asked Adam once.

"It's where my Mom and Dad met." He answered with a smile. Pagkatapos ay tinitigan niya ako. "And this place is where I met you."

Ngumiti na lang din ako sa sinabi niya.

Many times I tried to make Adam go home to Germany. Kung nasaan ang pamilya niya na mapoprotektahan siya. But he wouldn't just do it. Hanggang sa nagtatanong na rin siya sa akin kung bakit parang pinapauwi ko na nga siya sa kanila... Because that's what I want him to do right now.

"Do we have a problem..." Naguguluhan nang sinabi ni Adam pagkatapos ng ilang beses ko na ring pagsusubok sa topic na pag-uwi niya sa kanila.

Umiling ako. "Wala. Magtatapos na kasi ang semester... at may mahaba rin tayong bakasyon. Uuwi ako sa amin. Kaya mas maganda siguro kung umuwi ka rin sa inyo." sabi ko.

Pero naisip ko rin na kung uuwi nga si Adam sa Germany ay babalik pa rin siya rito sa Masbate kapag may pasok na naman kami sa university.

Umiling sa akin si Adam. "I can't leave the farm. Harvest din." He said looking at me.

Isa pa iyan. Hindi ko na yata alam ang gagawin ko... But I knew that I needed to do something.

Nakipagkita ako kay Kuya Levi para muling magmakaawa sa kaniya... Mabuti naman at hindi pa siya nakakabalik ng Negros. At nandito pa rin siya sa Masbate.

"Sinabi mo na ba kanila Mama... Kay Kuya Aldrich..."

Umiling siya. "No... But I can't keep this for long."

Nagkatinginan kami. I'm glad that he's like helping me... Kahit parang hindi pa rin ako makapaniwala. Because he's Levi Archibald Zachmann. The least I have spent time with or talk to among the Zachmann siblings. Kaya hindi ko talaga inasahan ito pero nagpapasalamat ako.

"I'm doing it. Papauwiin ko si Adam sa pamilya niya sa Germany. I'll just ask you to give me time for it, Kuya Levi."

Ilang sandaling nanatili lang siyang nakatingin sa akin. Bago siya unti-unting tumango at parang nakahinga ako nang maluwag.

"Thank you, Kuya Levi..."

"Don't thank me." He said.

And that ended our conversation.

Inisip ko pang baka hinihintay niya ako kaya nandito pa rin siya ngayon sa Masbate. At sasama na rin akong umuwi sa kaniya sa Negros pagkatapos kong mapaalis si Adam dito. And I'm ready with whatever punishment I'll receive for not doing my mission.

Ang mahalaga lang sa akin ay mapaalis ko si Adam at masiguro kong magiging ligtas siya.

I thought of just telling Adam who I really am. And about my mission. At pipilitin ko siyang umuwi ng Germany para maging ligtas siya...

But I realized by the way he looks at me now... that it might not work. And I thought that telling him the truth and making myself so bad that he wouldn't anymore think of me after... And hurting him was the best I could do... for him.

Pero nahirapan din akong gawin iyon. Hindi madali at sobrang hirap. At masakit din para sa akin.

I tried breaking up with him. Pero wala rin akong mabigay na maayos na rason sa kaniya kung bakit ako nakikipaghiwalay... At ano ang kasiguraduhan ko na babalik at uuwi nga siyang Germany pagkatapos, and just because of a heartbreak?

May rason na siya kung bakit siya nandito sa Masbate bago pa man niya ako nakilala. He even has plans for his farmlands. Palalaguin pa niya ito.

"Aeva, you've been acting really weird... If there's a problem you can tell me. And we'll talk it out." He gently said as his fingers caresses my hair...