Günlüklerim (Gençlik ve Bekarlık)

30 Kasım 1996

Bugün okul çıkışı otobüs çok abartılı bir şekilde kalabalıktı. Tolga ile zorlukla bindik ve bir kaç metre koridorda ilerledik. Ayaktakilerin çoğu öğrenci olduğu için çantalarımızda çok yer kaplıyor. Koridor tam 4 sıra olmuştu. Tolga arkamdaydı. Sağ tarafımda bir erkek öğrenci, sol tarafımda da bir kadın vardı.

Daha otobüs hareket etmemiş, şoför kapıları kapatmaya çalışıyordu. Popomda bir sertlik ve sürtünme hissettim.

Tolga dan başkası değildi. Kafamı çevirip sertçe baktım ama "ne yapayım Pelin abla. Otobüsün haline baksana" dedi. Bende önüme döndüm.

Bir durak kadar ilerlemiştik ki Tolga devam ediyordu. Tam arkama bastırıyordu önünü. Bir ara ön tarafımda belli belirsiz bir hareket hissettim. Bakında, sağ tarafımda ki çocuğun elinin çarptığını gördüm. Sağ eli ile otobüsün demirini tutuyordu ama sol eli sallanıyordu. Bir kaç dakika sonra yine hissettim. Bu sefer yine çarpmış ama elini oramdan çekmemişti. Ben elini tutup ittim. Bir dakika bile geçmeden eli yine oradaydı yine ittim. Hemen ardından elini yine değdirdi ben yine itmek üzere elimi uzattım ama o çok haklı gibi elimi itekledi ve ön tarafımı ellemeye başladı. Ben bileğini tuttukça benim elimi itti. Tolga ise arkamda kendi işine devam ediyordu. Hem arkamda bir sertlik hem önümde başka birinin eli, aklıma o dergide ki resimleri getirdi.

Akışına bırakmaya karar verdim. Arkamda ki Tolgaya içimden kızıyordum ama o sertliği özlediğim gerçeğini de inkar edemiyordum.

Önümde ki el ise beni sulandırmıştı. İçim gıdıklanıyordu. Yine de isteğim dışında gelişen şeyleri sevmiyorum.

Otobüsten inince:

- Tolga ne yaptığını sanıyorsun sen?
- Ne yaptım Pelin abla?
- Ne yaptığını çok iyi biliyorsun!
- Ama çok kalabalıktı otobüs
- Bak biliyormuşsun demek ki
- Elimde değildi ama
- Kendini bana bastırıp ileri geri hareket etmek mi elinde değil di?
- Seni önümde görünce dayanamadım...
- Neye dayanamadın?
- Bastırmadan durmaya...
- Demek kalabalıktan değil!
- ....
- Aferin sana Tolga aferin!

Sinirli bir şekilde eve girdim.