Günlüklerim (Gençlik ve Bekarlık)

28 Mayıs 1997

Tolga neredeyse her gün gelip, oynayalım mı diye soruyor. Çeşitli mazeretlerle yolluyorum. Bu konuda ne yapacağımı, nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum.

Bunun bir oyun olmadığını biliyor. Kendimi salak gibi hissediyorum. Oynayalım mı diye sorması, demek ki "Seni becerebilir miyim?" diye sormakla aynı anlama geliyormuş...

Önümde iki seçeneğim var.

Birincisi, bunun aramızda bir oyun olmadığını kabullenmek ve her canım istediğinde, her dayanamaz duruma geldiğimde onunla sevişmek...

İkincisi, bunun adının oyun olarak kalması ve bir daha ne olursa olsun katılmayıp unutmasını dilemek.

Başka çözüm göremiyorum. Hangisinde karar vermeliyim onu da bilmiyorum. İkinci seçenek için açıkçası kendime güvenemiyorum... Kendimi tutabileceğimden emin olsam hiç düşünmeden bunu yapardım. Ama istekli olduğum zamanlarda kendimi durduramıyorum.