Chapter -14

308 10 0
                                    


U ver

𖡛YOUR SHADOW𖡛

“ Toilet လေးတစ်ခါသွားပါတယ် ပေါ်ကိုမလာတော့ဘူး ”

“ ဟဲ့…ဘာတွေအဲ့လောက်တောင်ပွစိပွစိနဲ့ရွှတ်နေတာလဲ ”

တစ်ယောက်တဲ့ပွစိပွစိရွတ်နေတဲ့ဝေယံကြောင့်အနားသွားကာမေးလိုက်တော့ သူမရှိရာဘက်ကိုမကြည်ကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးထိုးလာလေတယ် မျက်စောင်းနဲ့

“ ဪ…ပေါ်တော်မူလာသေးသားပဲနော်…နင်ပြန်မလာတော့ဘူးလို့တောင်ငါ့မှာထင်မှတ်မိတယ် မယ်မင်းကြီးရယ် ”

“ အဟဲ ဟဲ…သယ်ချင်းကလည်း အခုအိမ်ပြန်ကြ‌ရအောင်လေနော် ”

“ ဟမ့်…ပြန်မယ် ”

“ အေး အေးပါဟာ ”

ပြောပြီးတာနဲ့ချက်ချင်းထကာထွက်သွားတဲ့ဝေယံကြောင့်သူမလည်းပစ္စည်းတွေသယ်ကာအနောက်ကနေအမြန်ပြေးလိုက်သွားရတယ် ။တော်ကြာနေစိတ်မရှည်ပဲထားခဲ့ကာမှသူမတစ်ယောက်တည်းကျန်နေခဲ့ရဦးမယ်

::::::::::::::!!!::::::::::::::!!!:::::::::::::

“ ဟဲ့…ပြန်လာပြီလား ”

“ အေး ပြန်ကြရအောင် ”

“ အင်း…ဒါနဲ့နင်အဆင်ပြေရဲ့လား မျက်နှာကြီးနီရဲနေတယ် ”

“ ပြေပါတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး… လာပါဟာပြန်ကြရအောင်ပါ ”

“ အေးပါဟာ…နင်ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုရင်ပြီးတာပဲ…တကယ်ပါပဲ ဒေါ်ဇွတ်ရယ်  ”

“ လာပါဆိုနေပြန်ကြမယ်လို့ ”

“ အေးပါ ပြန်မယ် ပြန်မယ် လာ… ”

“ ဟီးဟီးး… ”

အထုတ်တစ်ချို့ကိုဆွဲပြီးဆိုင်ထဲကနေထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်

မိပိုး‌တစ်ယောက်ဘာတွေဖြစ်လို့ဖြစ်နေမှန်းကိုမသိပါဘူး…တကယ်တည်း ဇွတ်တွေချည်းပဲ…

မြို့ရဲ့မိန်းလမ်းမကြီးပေါ်တွင်တော့ပုံမှန်အရှိန်နှုန်းနဲ့မောင်းနှင်လို့နေတဲ့နက်ပြာရောင်ကားလေးတစ်စီး

နောက်တော့အနည်းငယ်လူပျက်တဲ့နေရာနားအရောက်တွင်တော့လမ်းချိုးလမ်းကွေ့တစ်ခုရှိနေပြီး ထိုလမ်းချိုးကိုကွေ့ကာဝင်သွားလိုက်တဲ့အချိန်

𖡛YOUR SHADOW𖡛 {Completed}Where stories live. Discover now