Forever /A.Biersack

24. cz.II dokończenie rozdziału

Próbowałam się wyrwać ale bezskutecznie. Napastnik trzymał mnie bardzo mocno dodatkowo do moich oczu zaczęły napływać łzy spowodowanie widokiem pobitego Andrew leżał bezwładnie na podłodze z trudem oddychając nad nim stał mężczyzna z maską Jokera i strzykawką w ręce a drugi miał maskę pingwina.
Gdy trochę się uspokoiłam i przemyslałam sytuację gwałtownie się odwróciłam i wyrwałam napastnikowi a następnie z całej siły uderzyłam go kolanem w brzuch . Myślałam że trafie gdzie indziej ale byl na tyle niski że oberwał w żołądek . Musiałam wziąć cos by znokautować pozostałą dwójkę i jak w kreskówkach akurat trafiłam na patelnie szybko pobiegłam do napastników i uderzyłam jednego z nich niestety w między czasie drugi złapał mnie za rece i uniemożliwił rozważenie mu czaszki. Gdy próbowałam się pogodzić z tym co nieuniknione usłyszałam szelest i po chwili mężczyzna ktory mnie trzymał opadł na ziemię zwalniając ucisk moich dłoni . Gdy odwróciłam się by zobaczyć co się stało moje oczy trafiły na parę fioletowych teczówek z wrażenia cofnęłam się krok do tyłu. Dzięki temu mogłam ujrzeć całą tą postać. Dokładnie mówić to mężczyznę koło 20 miał długie brązowe wlosy spadające swobodnie byl szczupły i wysoki doskonale było widać jego kości policzkowe. Wyglądał jak skandynawski metalowiec. Tylko te oczy. Ten nie naturalny kolor.
- Witam piękną panią, Damien jestem -powiedział i podszedł do mnie
-Kim ty jesteś?- tylko tyle zdołałam powiedzieć.
-ach no tak przepraszam zapomniałem jestem przyjacielem Andrew-uśmiechnął się u tym samym ukazał kły
-czy ty jesteś wampirem ?-
-tak - odparł z uśmiechem.
-dziękuję za pomoc ale z nim jest gorzej- odpowiedziałam gdy przypomniałam sobie o Biersack'u
Damien szybko do niego podszedł.
-jest z nim źle ma w sobie dużą dawkę trucizny muszę....
Więcej nie usłyszałam bo zemdlałam.

No tak więc krótkie dokończenie i jeśli ktoś ma snapa to podajecie w komentarzach albo mnie zaproscie andy_pleas