Part:12

3.1K 120 3
                                    

នៅក្នុងភូមិគ្រឹះផាក ដែលជាភូមិគ្រឹះដ៏ធំស្កឹមស្កៃរបស់លោក ផាក ដេលី ដែលត្រូវជាប៉ារបស់កម្លេាះតូចផាកជីមីន មានភាពស្ងាត់ច្រងុំ ដូចគ្មានមនុស្សនៅយ៉ាងចឹង ។ ភូមិគ្រឹះស្ងាត់ដោយសារតែគេគ្រប់គ្នាបានចូលគេងអស់ហេីយ នៅទ្បេីយតែបន្ទប់របស់កម្លេាះផាក ជីមីននៅបេីភ្លេីងនៅទ្បេីយ បេីមេីលតាមបង្អួត ។
ជីមីនមិនទាន់គេងទេ គេនៅធ្វេីassignments អោយរួចសិន ព្រេាះមិនចង់អោយទុកយូរទេាះបីជាគ្រូមិនទាន់យកភ្លាមៗក៏ដោយ ជីមីននៅបន្តវាយកំព្យូទ័រយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ ព្រេាះគេរៀនផ្នែកគណនីចឹងហេីយរៀនវាយកំព្យូទ័រធានាលេីគេចុះ ។

"ហ៉េីយ....រួចហេីយ ហត់ណាស់ "ក្រោយបញ្ចប់ភារកិច្ចរួច ជីមីនក៏បានពុតខ្លួនទៅមកៗដេីម្បីអោយសរសៃដេីរបានល្អវិញ យ៉ាងណាគេវាយជិត3ម៉ោងហេីយ មិនអោយចុកដៃឬសរសៃទេឬ

តុកៗៗ "អ្នកណា ម៉ាក់មែនទេ ចូលមក "សម្លេងគួសទ្វាធ្វេីអោយជីមីនងាកទៅមេីលតែគេក៏គិតស្មានថាជាម្តាយខ្លួនទេីបមិនខ្វល់ច្រេីន ប្រាប់អ្នកខាងក្រៅអោយចូល ទាំងមិនដឹងថាអ្នកណា ។
ម្រាមដៃដែលពោលពេញទៅដោយសរសៃបានមួលទ្វាចូលមកខាងក្នុងរួចក៏បិទវិញដោយមិនភ្លេចចាក់កន្លឹះទ្បេីយ។

"ម៉ាក់មានការអីទាំងយប់ ?"ជីមីនសួរទៅទាំងមិនបានមេីលមុខអ្នកដែលចូលមកទេ

"មា៉ក់! មិចក៏ម៉ាក់មិនឆ្លេី...លោកពូ.."ដោយគ្មានក៏តបចឹងជីមីនក៏និយាយទ្បេីងរួចងាកទៅរកអ្នកដែលនៅក្រោយខ្នង ពេលដែលដឹងថាមិនមែនជាម្តាយរបស់ខ្លួនចឹង ជីមីនក៏មានអារម្មណ៍ភ័យដែល ព្រេាះលោកពូគេមិនដែលចូមបន្ទប់គេទេ ហេីយអីទ្បូវតេីគាត់មកធ្វេីអីទាំងយប់ ?

"គឺពូទេ មិនមែនបងថ្លៃទ្បេីយ "យ៉ុនហ្គីយកដៃអង្អែលកតិចៗដោយរៀងក្រែងចិត្តអ្នកជាក្មួយដែលកំពុងមេីលមកនាយដោយក្រសែភ្នែកកាចៗ (បងយ៉ុនចេះខ្លាចមីនៗដែល )

"លោកពូ មកបន្ទប់ខ្ញុំធ្វេីអីទាំងយប់ចឹង ទៅវិញទៅ "

"ជីមីន អោយពូសុំទោស ពូដឹងថាទេាះពូលុតចង្គុងសុំការអភ័យទោសពីឯងក៏ឯង មិនលេីកលែងអោយពូដែរ តែពូពិតជាដឹងកំហុសហេីយ ពូសុំទោស "យ៉ុនហ្គីបានចូលទៅចាប់ដៃជីមីននិងនិយាយពាក្យសុំទោសទៅនាយតូច ប៉ុន្តែពេលនាយនិយាយចប់ ជីមីនក៏ក្រលាស់ដៃនាយចេញ រួចក៏បែរមុខទៅបង្អួតហេីយនិយាយថា

អំណោយបេះដូង💌 (ចប់)Where stories live. Discover now