1.Bölüm "Geçmişin Tozları"

4.8K 234 39
                                    

Selam,nasılsınız? Okuların bitmesine bir hafta gibi bir süreç kaldı ve sınavlar bittiği için yazmaya başlayabilirim.Umarım bu kitabımı desteklersiniz.

Medya:Elena edwar
İnst;sadece_elvin47
Tiktok;elvinnxw0

Kitaplarımla ilgili videoları orada bulabilirsiniz.

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

(...)

Vicdan dünyanın görünmez ama en ağır yüküdür.

O yüzden herkes kendi vicdanında tartsın birşeyler.

Ben ne yüküm ağır diye yolumdan,ne de yolum uzun diye yolumdan Vazgeçtim.

Herşey için sonuna kadar savaştım,savaşacağım.

Çünkü eğer bırakıp pes edersem,bu dünyada yok olup gidecektim.

Bu zalim insanlar için kirlenmemek için savaşıyorum.

Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim.

Ne hissetiysem onu içime attım ve içimde sonsuza denk gömdüm.

Yaşayıp yaptığım tek birşeyden pişman olmadım ve bu dakikadan sonra da olmam.

Keşkelerim olmadı hiç,aksine iyikilerim oldu.

Karşıma sahte yüzler çıktı,bazen de gerçek yüzler çıktı ama olsun.

Suçum olmayan bir yerde özür dilemedim,suçum varsada düzgünce özür diler ve oradan uzaklaşırım.

Çünkü kimseyi kırıp dökmek istemem.

Biri ağlayınca ağlayasım geliyor, sanki onları o derten kurtaracakmışım gibi sımsıkı sarılırdım.

Dostuma değer biçmedim,sevgime sınır çizmedim.

Hep içimde fırtınalar koparken gülümsedim.

Çünkü eğer senin küçük bir açını gördükleri an seni o yaran,derdinle yerin dibine sokarlar.

öfkeme yenik düşmedim,hep düştüm.

Bu yüzden bir öfke sıkıntım var.

Çünkü hep beni yıkıp yok eden o cümleyi kuruyorlar.

"Soysuz piç." evet annesiz babasız olduğum için.

Herkesin bir soyu ve ailesi var ama benim yok diye farklı ve iğrenç davranıyorlar.

Bu insanları gördükçe midem bulanıyor ve nasıl bir yere düştüğümü sorguluyorum.

Hayat bu kadar zor olmak zorunda mı? Ben ailemle sınanadım,diğerlerine bol şans.

Çünkü artık beni ailemden dahi vursalar sinirlenmiyorum.

Tek dayanağım,beni on bir yaşında yirmi iki ocak gecesi üç bin yetmiş sekizinci (3078) kar tanesinin düşüşü sonum sandım.

Kimse beni fark edip umursamazken küçük bir kız ve annesi kurtarmıştı beni,ecelin yakasından.

Donup can verecekken kurtarmışlardı beni,ve haklarını nasıl ödeyeceğimi bilemiyorum.Layla teyze ve Mia...

(...)

"Elena!" diye cırlayan miaya döndüm.

Sakin bir tonda cevap verdim.

ANKA KUŞU'NUN KIVILCIMI(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin