ㅤㅤㅤSELAMLAR BEBİŞLERİM💖
ㅤㅤㅤㅤㅤNASILSINIZ???
ㅤㅤFİNALE BİR BÖLÜM KALDI!!!!
Kitabım ya da hesabım unutulmuş gibi,ama neyse zaten finale bir bölüm kaldı sonra bende kitaplar gibi gideceğim.
ㅤㅤㅤㅤㅤ-İYİ OKUMALAR-
Arianın cansız bedenine bir süre baktım.
O sırada gökyüzünden acıyla kükreyen bir John gördüm.
Öyle hızlı geliyordu ki sanki arkasında onu kovalayan biri varmış gibi.
Acılı sesi arianın yanına da durunca son buldu.
John önce ariaya uzun uzun baktı sonra keskin bakışları bizi buldu.
Gözleri kırgın ve hüzünlüydü.
En çok bana baktı, sonra ariaya döndü.
Bir kaç ses çıkardı.
Sonra ariayı pençeleri arasına alıp yukarı havalanıcakken ağlayarak konuştum.
"John! Hayır! Götürme onu! Alma onu benden!" dedim ağlayarak ve hemen yanına gittim.
Bir kaç kez tökezledim.
John da bana baktı ve durdu.
Pençeleri arasında cansızca duran ariaya sarıldım.
"Almayın onu benden! Gitmesin! Götürümeyin onu! Almayın onu benden! Koparmayın yalvarırım!" dedim hıçkıra hıçkıra.
"Elena,hadi güzelim."
"Abla gel artık."
"Kardeşim gel hadi.Aria görevini tamamladığı için mutludur şimdi."
Çok ses vardı aşırı derece ses vardı ama ben sadece kalbimin düzensiz ritimlerini ve hıçkırık seslerimi duyuyordum.
"Kahretsin!Kahretsin! Keşke o küre bana gelseydi! Keşke ben geberseydim! keşke be-" diyemden kolumu sertçe tutan bir el ile ariadan ayrılmam eş zamanlı oldu.
Saçlarım hızlıca yüzüme ve o kişinin yüzüne savruldu.
Bana öfke ve hüzünle bakan Albertin lacivert gözlerine baktım.
"Kabullen artık! Bitti gitti! Öldü! Herkes gider.Güvendiğin,gitmeyeceğini inandığın herkes gider. Senin annen,baban,annem,babam,Layla teyze,aria ve...o kadın dahi de gider.Yarın yanında olacağımı kim söyledi? Belki iki dakika sonra ölürüm.Az sonra yaşayacağının garantisini sana kim veriyor?" dedi.
Haklıydı,o kadar haklıydı ki başımı eğmekle kaldım.
Gözümden bir yaş düştü.
Saçlarım önüme düştü.
Başımı albertin omzuna yasladım.
"Onsuz yapmam." dedim kısık sesimle.
"Senin için ölürüm,herşey yaparım.Ama onu geri getiremem,üzgünüm." dedi albertin üzgün sesi.
Ağlamak bazı acılara yetmiyor.
Üzgünüm gülüm,koruyamadım seni.
Üzgünüm küçük annem,seni koruyamadım.
Üzgünüm, üzgünüm!
Elimle saçımı çekiştirdim.
Derin bir nefes aldım ve kahverengi gözlerimi ariaya çevirdim.
Ben tanrıçaydım.
Acıların tanrıçası.
İyiliğin tanrıçası.
Merhametin tanrıçası.
Bir gözyaşı şifalı tanrıça.
Yavaşça yanına gittim.
Benim gözyaşım şifalıysa,yaraları sarabiliyorsam,aria da iğleşecektir.
Evet!
Yutkunarak dibinde durdum.
"Yere yatır onu." dedim ağlamaktan çatalaşmış sesimle.
John bana baktı ve ariayı yere bıraktı.
Arianın yanına çöktüm.
Elimi hareketsiz gövdesine dayadım ve gözümü kapattım.
Gözümden bir yaş aktı ve yumuşacık tüyleri arasında kayboldu.
Gözümü sımsıkı kapattım.
Onun iğleştiğini ve kalbinin attığını hayal ettim.
Onunla ilk tanıştığımız gün geldi aklıma.
"Sen kimsin!?" demiştim.
"Efendim ben sizin ruh eşiniz,aria."
"Elena! Zırlamayı kes!"
"Kız elena! Baksana sümük gibi yapıştı alberte."
"Silkelen ve git."
"Hayır tatlım! O sarı Yelloza sor."
Onunla yaşadığım tüm anılarım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti.
O benim kız kardeşim gibiydi.
O benim annem gibiydi.
O benim arkadaşım gibiydi.
Kısaca herşeyim olmuştu.
Gözümden bir yaş daha aktı.
O an bir şey hissettim.
Arianın hareketsiz gövdesi üzerinde duran elime bir şey çarptı.
Tekrar ve tekrar çarptı.
Anında gözümü açtım.
Aria gözünü yavaş yavaş açıyordu.
Elime vuran şey ise çarpmaya başlayan kalbiydi.
Gözüm fal taşı gibi açıldı.
Biraz daha üzerine eğildim.
Gözünü tamamen açtığında gözü ilk beni buldu.
Uzun uzun baktı.
Ben ise şoktaydım.
"Elena?" dedi boğuk sesiyle aria.
Kalbim hızlı hızlı attı.
Ağır ağır yutkundum.
"Aria,iyi misin?" dedim endişeyle.
Şuan herşey bir rüya gibiydi.
O kadar hızlı gelişmişti ki herşey, aklım almıyordu.
Aria ise biraz hareket edip ayağı kalktı.
Kalkmasıyla yanına bir karınca gibi kalmıştım.
Aria yüzünü gökyüzüne kaldırıp kükredi ve hızlıca bedenime geri girdi.
Biraz sendelensemde eski dengemi sağlamıştım.
Herkes tekrar sevinçle birbirine sarıldı.
Bize teşekkür edenler,iyi ki tanrıça sizsiniz diyenler...
"Beni kurtaracağını biliyordum,elena.Bir ruh hayvanı olarak sana hayranım ve tebrik ediyorum." dedi aria.
Gülümsedim.
"Sensiz bir hayatı düşünemiyorum, gülüm." dedim mutlulukla.
"Gülün müyüm?" dedi heyecanla.
"Benim gülümsün,beni güldürensin.İyi ki varsın aria'm"
"İyi ki varsın, tanrıça Elena."
💫
SON.
OY VE YORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANKA KUŞU'NUN KIVILCIMI(BİTTİ)
Teen FictionElena,Soysuz ve kimsesiz bir terzici. Her iki yılda bir yapılan Festivale yakın ve tek arkadaşının zorunluluğuyla gittiğinde,beklemediği bir olay yaşar. Aniden ve çıkmayı bekleyen bir "Güç dalgası." Bu güç bedenini Alev alıp adetta yuttu.Bu a...
