Elena,Soysuz ve kimsesiz bir terzici.
Her iki yılda bir yapılan Festivale yakın ve tek arkadaşının zorunluluğuyla gittiğinde,beklemediği bir olay yaşar. Aniden ve çıkmayı bekleyen bir
"Güç dalgası."
Bu güç bedenini Alev alıp adetta yuttu.Bu a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duyduğum cümle ile beynimden vurulmuşa döndüm.
Keşke dedim keşke bunları kardeşim dediğim kişiden duyucağıma ölseydim.
İlk kez ölmeyi diledim.
Oysa ki o yirmi üç ocak gecesi ölmek üzereyken bile ölmek istememiştim.
Bedenim titremeye başladı.
Kalbim acıyla tekledi.
Ne kadar da bana karşı kin beslemiş.
O ise durmadan konuşmaya devam etti.
"Sen bir sevgi kırıntısına dahi layık değilsin! Ben bile o gece sana acıdım! Yoksa neden seni evime alaydım! Seni gördüğüm geceye lanet olsun! Seni görmez olaydım.Orada donup geberseydin." dedi ve beni nefretle geriye itti.
Dağılmış şeklide ona baktım.
"Sen kirlisin elena!Tacize uğramış bir zavallısın! Acınasısın! Defol git! Seni görmek istemiyorum! Defol git!" dedi çığlık atarak.
İrkilerek ayağı kalktım.
Burkulan ayağımı aldırmadım.
Miaya dolan gözümle baktım.
"Mia ba-" dememe izin vermeden sözümü kesti.
"Defol git elena! Yoksa elimde kalacaksın." diyip yanan eve baktı.
Ben ise son kez ona ve eve baktım.
Mia ve Layla teyze...
Arkama döndüm.
Kırılmış,terk edilmiş,yalnız,kimsesiz, zavallı bir kız gibiyim.
Bedenimden iğrendim.
O adamın dokunduğu yerler kaşındı.
İğrenerek bedenime baktım.
Kirliydim ben!
İçimden saymaya başladım.
Zavalıydım,soysuzdum!
Bana bunu kabul ettirmişlerdi.
Beni onlarda bıraktı.
Ben uğursuzun tekiyim,şansız!
120...
İçimden saymaya devam ettim.
Aria ve mia haklıydı ben mi tanrıça olacaktım?
Hepsi de haklı, ben gereksizin tekiyim.
Sevilmeyi hak etmeyen biriyim.
Beni ailem dahi bırakmışken onların bırakması normaldi.
