23.Bölüm "Bitti"

1.4K 112 26
                                    

İyi okumalar :))))

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Yanan ve kül olmak üzere olan eve donmuş vaziyete bakıyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yanan ve kül olmak üzere olan eve donmuş vaziyete bakıyordum.

Ayaklarımın bağı kopmuş gibi yere çöktüm.

Hayır hayır!

"H-hayır" dedim titreyen sesimle.

Daha ne olduğunu anlamadan kendimi eve doğru koşarken buldum.

Tam içine girecekken bir duvara çarpmış gibi hızlıca geriye savruldum.

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

Ev bir büyüyle yanmıştı ve korunuyordu.

"Vah vah! Bitti herşey" diyen kadınlara baktım.

Niye kimse bir şey yapmıyor!

"Yardım edin! Niye izliyorsunuz!" dedim bağırarak.

Herkes bana baktı.

"Kızım,ev yanmış bitmiş artık annenizi bir tek tanrı kurtarabilir."  dedi acıyan bakışlarla bana bakarak.

Acıyan bakışlar...

Annenizi bir tek tanrı kurtarabilir...

Annenizi bir tek tanrı kurtarabilir...

Annenizi bir tek tanrı kurtarabilir...

Ben tanrıçayım!

Hızlıca ayağı kalktım.

Düştüğümden dolayı dizlerim,bacaklarım sürtünmüştü ve çizilmişti.

Ona inat ayağı kalktım.

Hiç kimseye aldırmadan,elimde su elementini oluşturdum.

Herkesten farklı nidalar çıkıp benden hızlıca uzaklaştılar.

Ardı ardına su toplarını atmaya başladım.

Ama her attığımda sular içinden geçip tuz buz oluyor ve havaya karışıyordu.

İmkânsız!

Gözlerimden alev gözyaşı düşüyordu.

"Hadi!" dedim bağırarak.

Tekrar denedim,defalarca ama her seferinde gönderdiğim toplar toz oluyordu.

Büyüyü yapan kişi büyüyü sağlam yapmış.

İnsanlara baktım.

"Yardım edin yalvarırım! Yardım edecek kimse yok mu!" dedim bağırmaktan kısılan sesimle.

Mia ise ağlamaktan helak olmuş ve neredeyse kriz geçiriyordu.

Astım,astımı vardı!

Astım spreyi nerde!

Yerde sürünerek mianın yanına gittim.

"Mia bana bak kardeşim! Bak bana !" dedim korkuyla.

İlacı evde kalmıştı.

"Astımı olan varmı! Ya da ilacı olan! Yalvarırım yardım edin!" dedim kısık sesimle.

"Bende vardı!" diyen bir kadınla ona döndüm.

"Hemen getiririm!" diyip hızlıca gözden kayboldu.

Eve baktım.

Son bir umutla denedim.

Çok fazla su toplarını yolladığım için enerjim bitmişti.

Zar zor ayakta kalıyordum.

Kalan enerjimle de su toplarını eve yolluyordum.

Ama faydasız.

"Albert yardım et! Nolursun gel! Albert." dedim sona doğru iyice içime kaçan sesimle.

Herkes bana korkuyla bakıyordu.

kimisi hızlıca evlerine dağılıyordu kimisi çocuğuna zarar gelmesin diye,bak bu kötü biridir yanına gitme diyor. Kimisi ayıplayan bakışlar atıyordu.

Yanan ve kül olan eve baktım.

Çaresiz kalmaktan nefret ediyordum.

Ama artık çok geçti, herşey bitmişti.

Layla teyze...

Benim ikinci annem gibiydi.

O da gitti benim yüzümden,ben sebep oldum.

Kurtaramadım onu,bir de tanrıçayım.

İşe yaramaz tanrıça...

Ellinde astım spreyiyle gelen kadına baktım.

Gücüm kalmamıştı.

Nefes almakta zorlanan miaya spreyi ağzına dayadılar.

Bembeyaz olan yüzüne renk gelince rahat nefes aldım.

Etrafımızda sadece bir kaç kişi kalmıştı.

"Vah yavrucaklar kimsesiz kaldılar." dedi bir kadın ve acıyan gözlerle bize bakıyordu.

Acıyan gözlerle bakmayın!

Yanan eve bir kaç adım attım.

Ama yere düştüm hemen.

"Layla teyze..." dedim zar zor.

Gitmişti bizi bıraktı.

"Anne!" diye acıyla bağıran miaya baktım.

İçim yine yandı.

"Anne! Annemi getirin! Elena sen tanrıçasın birşeyler yapsana!" diye nefretle bana bakan miayla ağzım açılıp kapandı.

Yutkundum,boğazıma bir yumruk oturmuştu.

Kızaran ve aynı zamanda kararan gözlere üzerime doğru gelen miaya engel olmadım.

Yanıma çöküp tırnaklarını elime batırdı.

"Birşeyler yap!Yüce Tanrıça Elena! Birşeyler yap!" dedi ve beni sarsamaya başladı.

Diğer insanlar ise fısıldaşmaya başlayıp dağıldılar.

"Ah tabi ya soysuz ve piçsin ya! Bir boktan farkın olmadığı için yapamıyorsun bir şeyler!" dedi ve öfkeyle bana baktı.

"Annem seni benden çok sevdi sustum.Babamdam kalan yadigâr  kar küresini kırdın sustum. Herkes seni sevdi sustum. Kraliyet okuluna aldındın sustum. SUSTUMDA SUSTUM!
ama şimdi sana acımam! Ben annem değilim elena ezerim seni!" dedi.

Gözleri kin,nefret, hırs, intikam,acı,öfke ve sinirle parlıyordu.

"Senden ölesiye nefret ediyorum, senden nefret ediyorum elena!"

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

SON.

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

oy ve yorum.

Mia hakkında ne düşünüyorsunuz???

ANKA KUŞU'NUN KIVILCIMI(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin