#ÖZEL BÖLÜM-2

1K 64 12
                                    

ㅤㅤㅤㅤㅤㅤSELAM!!!!

ㅤㅤㅤNASILSINIZ BEBİŞLER?

Son bölüm bu da.

Açıklama bölümü  atacağım kesinlikle okuyun onu.

Şimdi sizi bekletmeden bölüme atayım!

Kelime sayısı;2512

🌿

(Albert'den devam...)

Aynadan son kez bakıp gülümseyerek aşağı indim.

Meleğime bakalım.

Kesin yine Donatmıştır masayı,hele ki o menemeni!

Of!!!

Karnım kurt gibi açtı.

Menemen ustama bakalım napıyor?

Aşağı indiğimde mona ve mira masayı   düzenliyordu beni gördükleri an saygıyla eğilip selam verdiler.

"Günaydın kralım." dedi ikisi saygılarından ödünç vermeden.

"Günaydın,benim hanım mutfakta yine değil mi?" dedim mutfağa bakarak.

"Evet kralım." dedi mona.

O sırada büyük bir gürültü koptu.

Birşeyler kırılmıştı, Elena!

"Elena!" dedim korkuyla.

Ne ara mutfağa vardım bilmiyorum.

Gördüğüm görüntüyle adımlarım hava da asılı kaldı.

Nefes alamadım gibi.

Kalbim güm güm attıyordu ama şimdi durmuş gibiydi.

Saç telimden ayak parmağıma kadar titredim.

Gözüm donmuş gibiydi.

Elena yerde boylu boyunca yatmış, beyaz elbisesi kana bulanmıştı.

Kafasından akan kana baktım sonra kasık bölgesinde kanamaya.

Yüzü kireç gibiydi.

"Kraliçem!" dedi mona çığlık atarak.

Onun sesiyle kendime gelmiş gibiydim.

Dudağım titredi.

Koşarak yanına çöktüm.

Başını kucağıma koydum.

"Elena! Aç gözünü güzelim!" dedim onu sarsarak.

Ama bir milim dahi kıpırdanmadı.

"Hekim çağırın! Çabuk! Elenam aç o aşık olduğum gözlerini." dedim sona doğru kısılan sesimle.

Mira anında ortadan kayboldu.

Mona gözyaşlarına boğulmuştu.

Onu hemen kucağıma aldım.

Beyaz elbisesi kefeni olmuş gibiydi.

kefen?

Hayır hayır!

onu tekrar kaybedemem,asla izin vermem.

Canımı veririm ama buna asla izin vermem.

Çıldırmış gibiydim.

Merdivenleri çıktığım gibi odamıza yöneldim.

Kapıyı ayağımla âdeta kırarmış gibi açtım.

ANKA KUŞU'NUN KIVILCIMI(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin