GİRİŞ

6.7K 250 78
                                    

(Elena Edwar)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Elena Edwar)

(Albert kendall)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Albert kendall)

---

Bunlarda kurgumun karakterleri.
Sadece giriş bölümünü atacam.
Okul bitince ise bölümlere seri bir şeklide başlicam.Destek vermeyi unutmayın!

SEVİLİYORSUNUZ!

🌼🌼🌼

(ELENA EDWAR'DAN DEVAM...)

Çok soğuktu sadece onu biliyordum.
Her yerim tir tir titriyordu.Fazla gücüm kalmamıştı hissediyordum.

Herkes kendi derdinde,beni dahi fark etmiyorlardı.

Zaten bu zamana kadar kimse fark etmedi beni,bu saatten sonra etseler nolur ki.

Kar taneleri saçlarımda yuva yapmış,ve soğukluğu bedenime bir iğne gibi batıyordu.

Üstümde ince bir kazak,altımda ise yırtık bit pantolon vardı.

Ve tabanı varla yok arası bot.

Allah o garson kadını kahretsin!

Çilekleri ben yemedim diyorum inatla beni suçluyordu.

Çocuğu ise pis pis bana sırıtıyordu.

Pezevenk!

Zaten ondan sonra kovulmuş iki saat iş aramaya başlamıştım.

Ama yaşımın küçük olmasından dolayı kabul etmiyorlardı beni.

11 yaşındaydım.

Issız sokaklarda hiç kimse kalmamıştı ve benim de umudum sönmüştü artık.

Çünkü ölecektim.

Gülümsedim,acı acı gülümsedim.

Kimsesiz doğdum,kimsesiz ölecektim en çok bu dokunuyordu bana.

Keşke arkamdan ağlayacak biri olsaydı.

Artık soğukluğuda hissedemiyordum.

Bedenim mosmor olmuş dudaklarım kurumuş kısık kısık nefes alıyordum.

Daha fazla adım atamadım ve olduğum yere çöktüm.

Bir buzdan farkım yoktu.

Yere boylu boyuna uzandım.

Bir umut bekledim, biri gelip kurtarsın istedim,ısıtsın istedim.

Ama kimse kimsesiz bir kızın yanına gelmedi.

Piç,soysuz, kimsesiz yetim olarak kaldım.

Gözüm ağır ağır kapanmaya başladı.

Yüzümde acı bir tebessüm ve yorgun bir bedenim.

Daha çok küçüktüm ama yılların yorgunluğu vardı omzumda ve içinde kambur kalıyordum.

Son kez nefes aldım,son kez düşen kar tanesini saydım,son kez bir umut bekledim ve gözümü kapattım.

3077 tane kar tanesi ve 3078 sondu.

Gözümü sonsuza kadar kapattım.

Bir kimse olarak,bir yetim olarak,bir öksüz olarak, bir soysuz ve gereksiz olarak.

Ama bir şey oldu.

Sıcaklık hissettim.

Sanki etrafım alev almış gibi...

Bir an etrafım sarıldı gibi ve sıcak yumuşak bir şeyin içinde hissetim kendimi.

Ama gözümü açacak güç kalmamıştı bende...

🌼

SON.

girişimizi de bitirdik.Lütfen okul bitine kadar beni bekleyin!

(Oy ve yorum)

ANKA KUŞU'NUN KIVILCIMI(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin