GANİMET

KUZEN

Latoya kaleye döndüklerinde hızla odasına çıkıp üzerini değiştirdi ve saçlarını kuruttu. Yolculuk boyunca soğuktan titremişti ama buna değmişti. Şimdi daha canlı ve kendinde hissediyordu.

Şöminenin karşısına oturduğunda ne kadar acıktığını farketti. Ancak nehirde bir saatten fazla vakit geçirmişlerdi ve akşam yemeğini kaçırmışlardı. En iyisi mutfağa inip bir şeyler atıştırmaktı.

Mutfağa girdiğinde Mariam her zamanki yumuşak sesiyle hizmetçi kızlara emirler veriyordu. Hizmetçi kızlardan biri onu görür görmez eğilerek selam verdi.

"Hoşgeldiniz prenses."

Latoya kızın selamına karşılık verdiği sırada Mariam onu farketti ve gülümsedi.

"Ah Latoya, güzel kızım. Ben de tam odana çıkarmaları için yiyecek bir şeyler hazırlatıyordum."

Latoya kadının ince düşüncesine gülümseyerek karşılık verdi.

"Teşekkür ederim Mariam. Açıkçası ben de acıktığım için gelmiştim."

Mariam onu hemen bir yere oturttu.

"Ayakta durma kızım yorulursun."

Latoya kadının bu tavrına anlam veremese de sessiz kalmayı tercih etti.

"Tek mi geldin? Alber nerede?"

"Bilmiyorum. Sadece saraya gittiğini duydum."

Mariam'ın kaşları çatılsa da bu konu hakkında konuşmamaya karar verdi.

"Senin için çok sağlıklı yiyecekler hazırlattım. Hepsi sana çok iyi gelecek. Bu arada daha iyi misin?"

Latoya önüne koyulanlardan çoktan yemeye başlamıştı. Ağzındaki lokmaya rağmen kadına gülümsedi.

"İyiyim efendim."

Mariam rahatlamış göründü.

###

Mariam'ın bu aşırı ilgisi iki haftadır artarak devam ediyordu. Üstelik o yetmezmiş gibi Mathew'in de gözü sürekli üzerindeydi. Alber iki haftadır ortalıkta yoktu ve Latoya her ne kadar yediremese de bazı şeylerden emin olmuştu. Hamileydi. Peki bunu Mathew nereden biliyordu? Mariam'ın hareketlerine birden artan ilgisi onun da bildiğini apaçık gösteriyordu. Bugün bunu öğrenmeliydi.

Salona girdiğinde hizmetçiler anında etrafına üşüşmüştü ancak Latoya ona yöneltilen soruları yanıtsız bırakıp yerde oturan kadının yanına doğru ilerledi. Mariam onu görür görmez gülümsedi ve oturmasına yardımcı olmak için yerinden kalkıp kolunu tuttu. Latoya kolunu sakince kadının elinden kurtardı.

"Ne zamandan beri biliyorsun Mariam?"

Kızın sorusuyla kadının yüzündeki gülümseme birden dondu. İkisi de konunun ne olduğunu gayet iyi biliyorlardı ancak Mariam şansını denemeye karar verdi.

"Neyi kızım?"

"Nereden öğrendin?"

diye sordu bu sefer Latoya. Kadının sorusunu duymamış gibiydi. Mariam derin bir nefes verdi.

"Hasta olduğunda şifacı seni kontrol etmeye geldi. Hasta olmanın sebebinin hamile halinle kendini yıpratmış olman olduğunu söyledi. O zaman öğrendim."

"Mathew nereden biliyor?"

"O da yanımızdaydı. Alber olmadığı için seni bir an bile yalnız bırakmadı."

Latoya aklındakileri açıkça teker teker sormuştu. Kadının gözlerinde gördüğü umutlu bakışlar ne tepki vereceğini ölçmek ister gibiydi. O an Latoya artık daha fazla kendini tutamadı. Ellerini karnına götürdü ve kadına bakarak ağlamaya başladı.