GÜVEN

227 37 1
                                    

Latoya odasında olduğu yerde gidip gelmekten yorulmuştu. Ancak öğrendiklerinin ağırlığıyla yerinde duramıyordu. Mariam'ın söylediklerinin doğruluğunu tartıyordu kafasında. Kadın ona daha önce hiç yalan söylememişti ki söylemek için sebebi yoktu. O halde söyledikleri doğruysa babası...onun kıymetli babası gerçekten bir yalancı mıydı? Yıllarca firavunun karşısında durduğunu zannederken aslında o firavunun yandaşçısı mıydı? Peki ya annesi?

İşin içinden çıkamayacağını anlayınca oflayarak yatağa oturdu ve ellerini yüzüne kapatarak son birkaç saattir yaptığı gibi ağlamaya başladı.

Kısa süre sonra kapı çaldığında Latoya hızla gözyaşlarını silmeye çalıştı.

"Kimsin?"

"Latoya benim tatlım girebilir miyim?"

Latoya kuzeninin sesini duyunca kalktı ve kapıyı açtı. Güzel kızı görür görmek kollarını ona sıkıca doladı.

"Sasha ben ne yapacağım şimdi?"

Sasha harap haldeki kadın ona birden sarılınca şaşırdı. Aynı şekilde kıza karşılık verip odaya ilerledi. Kızı kendinden uzaklaştırdı ve yüzünü elleri arasına aldı.

"Noldu güzel kızım benim? Kim üzdü seni böyle? Yoksa yine komutan mı?"

Latoya kızın yardımıyla kalktığı yere geri oturdu ve Sasha da yanına oturunca konuştu.

"Hayır...evet yani aslında o da var ama asıl mesele o değil."

"Ne o halde?"

Sasha'nın meraklı bakışları altında Latoya söyleyeceklerini toparlamaya koyuldu. Ancak düşündükçe gözlerinden akan yaşlara engel olamıyordu.

"Babam...benim babam aslında firavunun komutanlarından biriymiş."

"Ne?!"

Sasha'nın tepkisi gecikmemişti.

"Kim söyledi bunu sana?"

"Mariamla konuşuyorduk. Kocasının bir katil olmadığını ve ailemi aslında kendi hırslarının öldürdüğünü söyledi. Üstelik komutan Mario'yu öldürmeye çalışan babammış inanabiliyor musun?"

Sasha düşünceli göründü ancak itiraz etmekte gecikmedi.

"Saçmalık! Lütfen bana bunlara inanmadığını söyle."

Latoya ellerini kucağında birleştirip derin bir nefes aldı. Yanağından akan bir damlayı elinin tersiyle sildi.

"İnan bana inanmak istemiyorum ama Mariam neden yalan söylesin ki? Üstelik çıkan savaşta anne ve babamın bizi bırakıp gittiklerini söyledi. Abimin anlatmasına göre ise babam gitmeden önce bizi amcama ulaştırmak için askerlerine vermişti. Hangisi doğru bilmiyorum ama anlattıkları uyuyor."

Sasha da kaşlarını çatmış kuzeninin bu haline üzgün görünüyordu. Kızın öne eğilmiş başını elleriyle kaldırdı ve yanaklarını sildi.

"Hayır şimdi bana bak. Yine de bunlara bu kadar kolay kanamayız. Hormonların yüzünden çok duygusal düşünüyorsun ama sen bu kadar kolay pes eden bir kadın değilsin. Bu işin doğrusunu öğrenene kadar hiçbir şeye inanamayız."

Sasha haklıydı. Latoya fazla duygusal düşünüyordu ve son zamanlarda yaşadıklarından dolayı mantıklı kararlar veremez hale gelmişti. Hızla başını salladı.

"Evet haklısın. Gerçekleri öğrenmek için benim abilerimle konuşmam gerekiyor."

Sasha da kızla beraber başını salladı ve onu cesaretlendirdi.

GANİMETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin