SEV BENİ

20. BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
aşklarımmm

Profilimde yeni yazdığım bu tarzda bir kitap daha var aşklarım. (Sözleşme)

Duyurulardan haberdar olmak için takip etmeyi unutmayın beybiler.

İyi okumalar...

"Altmış üç gün uyuduğu için korkuyor ama ameliyat zorunlu Savaş bey lütfen uyandığında konuşun ikna edin küçük bir operasyon zaten." Reyhan hanımdı konuşan.

Birkaç şey daha söylüyorlardı ama duyamıyordum kulaklarım uğulduyordu.

Ameliyata giremem.

"Korkma meleğim ben buradayım uyanmadan ameliyat yok duyuyor musun beni." Savaş beyin elini sıktım duyduğumu anlaması için.

"Güzel kızım benim." Savaş beyin gülerek söyledikleri son duyduklarımdı.

                          ____________

Zihnim yavaş yavaş açılmaya başladığında sesler duyuyordum.

"Anne, uyandığında hemen beni çağırın çağrı gelmiş hastanenin önüne inip geliyorum." Ses tanıdıktı.

Alin.

"Tamam annecim." Ahsen hanımın sesi.

Yavaş yavaş algılarım açıldığında kollarımdaki elleri hissediyordum.

Parmaklarımı kıpırdattığımda Arslanın sesini duydum.

"Ahu.." elleri saçlarımda geziniyordu.

"Ne oldu." Dedi Savaş Bey.

"Parmaklarını kıpırdattı." Dedi Arslan.

"Küçük hanım, uyanıyorsun hadi küçük bebeğim aç gözlerini." Savaş Bey'in de ellerini yüzümde hissediyordum.

Gözlerimi açmaya çalıştığımda hemen geri kapattım. Işık çok fazlaydı.

"Günaydın güzelim, günaydın." Arslanın gülen sesini duyduğumda zor da olsa gözlerimi araladım.

Etrafıma baktığımda herkes odadaydı.

Tuana, Anıl ve Onur'u da görmüştüm.

"Ahu.." Arslana baktım.

"İyi misin güzelim merak etme çok uyumadın 12 saat geçti." Aklımdaki soruyu ben sormadan cevaplandırmıştı Arslan.

Savaş Bey ve Ahsen Hanıma baktım. Uyumadan önce aklımda sadece ikisi kalmıştı. Ahsen hanıma bakıp sağ kolumu uzatmaya çalıştım. Savaş Beye bakıp hemen elimi tuttu.

"Ahu'm." Dedi duygulu duygulu.

"Ameliyat olmadım." Dedim onun söylediği gibi.

Kafasını salladı hızlı hızlı. Avuç içimi öptü.

"Olmadın bir tanem, olmadın merak etme." Dediğinde gözlerimi kapattım.

"Ahu, bir yerin ağrıyor mu güzelliğim." Arslan konuşunca gözlerimi açtım. Boğazım ağrıyordu. Gözlerim doldu. Sanırım sinir boşalması yaşıyordum. Hıçkırdığımda odadaki herkes birbirine baktı. Sesli sesli ağlamaya başladım.

"Ağlama annem bir şey yok ağlama lütfen Ahu sakin ol bebeğim." Ahsen hanım alnımdaki saçları geriye atıp konuşuyordu.

"Ahu, ne oldu yavrum söyle, konuş hadi." Arslan yüzüme doğru eğildiğinde sarılmak istedim. Ama kollarım doluydu.

"Arslan." Diyip tekrar hıçkırdım.

"Söyle, Arslan ne.? Ahu delireceğim konuş güzelim." Dediğinde terliyordu.