Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın aşklarımm
İyi okumalar...
"Işık mışık yok mu Tuana karanlıkta ne yapacağız." Dediğimde kapının kilitlenme sesini duyunca korktum.
Beni buraya mı kilitlemişti.
Gözlerim doldu.
Korkudan konuşamadım bile.
Sırtımı kapıya yaslayıp gözlerimi kapattım.
"Aç nolur kötü oluyorum." Dedim kısık sesimle.
Bir kaç saniye sonra odanın ışıkları açılınca karşı koltukta oturan ve içkisini eline almış bana bakan Arslanı görmeyi beklemiyordum.
"Sana konuşacağımızı söylemiştim yavrum." Dediğinde kalakalmıştım.
"Söyle açsın kapıyı seninle konuşmak istemiyorum." Dedim düz sesimle.
Ayağa kalktı.
"Demek benimle konuşmak istemiyorsun." Dedi yanıma gelmeye başlarken.
Başımı kaldırdım.
"İstemiyorum." Dedim yine aynı ifademle.
"Ahu bu aramızdaki belirsizlikler nereye kadar sürecek güzelim sen böyle her dediğimi her yaptığımı yanlış mı anlayacaksın ya da sürekli böyle çekip gidecek misin."
Hırsla gözlerine baktım.
"Ben mi yoksa sen mi bunları yapıyorsun Arslan." Dedim bağırarak.
"Silmiştin niye buradasın sen sildim dedin defol git şimdi asıl ben seni sildim bak evinizden de çıktım gittim rahat bırak artık beni RAHAT BIRAK." Ellerimle omuzlarına vururken bir yandan da nefesleniyordum.
"Sakinleş Ahu buraya kavga etmeye ya da tartışmaya gelmedim her zaman ki gibi yine aynı tavırdasın düzgünce konuşulmaz mı seninle." O da sinirlenmişti.
"Yok canım malzeme bu defol git şimdi." Dediğimde dudakları kıvrıldı.
"Canım?." Dedi alayla.
"Lafın gelişi diyorum Arslan lafın gelişi aptal mısın? her dediğimi bir yere mi çekeceksin."
Başımın üstünden ellerimi tutup duvara sabitledi.
"Bırak!." Dedim hırsla.
"Yok bırakmam, bırakamam yaz kokulum." Boynuma burnunu dayadığında irkilmiştim.
"Arslan tamam bırak ellerimi düzgünce konuşalım konsantre olamıyorum."
Kahkaha atmıştı.
"Aklını başından almayı başarıyorum sanırım." Dedi gülerek.
"Bu sana komik mi geliyor Arslan ciddi ciddi konuşma yapalım dediğin bu muydu ayrıca ben seninle konuşma yapmak bile istemiyorum ya rahat bırak lan beni." Dediğimde gözleri koyulaştı.
"Lan derken güzelim."
Ayaklarımı yere vurdum.
"Defol Arslan sizinle konuşmak görüşmek is te mi yo rum anlamıyor musunuz ya benim.." diyip sustum.
Dolu dolu gözlerimle , gözlerinin içine baktım.
"Benim biraz sizden hatta senden uzak kalmam lazım Arslan ben..ben iyileşmiyorum." Dedim ağzımdan bir hıçkırık çıkarken.
Kollarımı tutan elleri gevşedi.
Ağlıyordum.
"Benim iyileşmem lazım Arslan beni biraz rahat bırakın nefes almak istiyorum RAHAT BIRAKIN BENİ RAHAT BIRAKIN İYİLEŞMEM LAZIM." Kendimden geçerken hemen iri kollarıyla beni kendine sarmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEV BENİ
Roman d'amourGözünün önündeydim ama o her gün farklı kadınlarla magazindeydi. Beni görmeyen ve her gün beraber takıldığımız yakın arkadaş grubumuzda olan bir adama aşıktım. O ünlü bir iş adamıydı. Hani şu sürekli haberleri yapılan,farklı farklı kadınlarla mekanl...
