SEV BENİ

30. BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
aşklarımmm

Profilimde yeni yazdığım bu tarzda bir kitap daha var aşklarım. (Sözleşme)

Duyurulardan haberdar olmak için takip etmeyi unutmayın beybiler.

instagram hesabımdan takip etmeyi de unutmayın her şeyi orada paylaşacağım artıkkkk. İnstagram adı: minabuse_

İyi okumalar...

"Onur, niye geçmedin içeriye on dakikadır." Arslanın sesiyle hemen gözyaşlarımı silip arkamı döndüm.

Onur kapının kenarında durmuş öylece yere bakıyordu.

"Arslan, Onur." Dediğimde ikiside bana baktı ama benim gözlerim, Onur'un kırmızı gözlerini görmemle yerinden çıkacak gibiydi.

Duymuştu.

Bizi duymuştu tüm konuşmaları dinlemişti.

Hayır.

Hayır söylerse ben ölürüm. Onlar ölürse ben gerçekten ölürüm.

Arslana söylerse her şey biter..

Onura bakıp başımı iki yana salladım.

"Noluyor Onur, bir şey mi oldu kavga mı ettiniz Ahu." Arslan bana bakınca gözlerimi onurdan zar zor alıp ona baktım.

"Ev..evet yani tartıştık yine uyanır uyanmaz Onuru görünce kavga ettik." Gözleri saçlarıma gidip duruyordu. Galiba fotoğrafımı görmüştü.

"Onur." Onur hala bana bakıyordu. Gözünden bir damla yaş düşünce dudaklarım titredi.

"Tamam tamam yok bir şey gelin çalışma odasında babam sizi bekliyor Onur hadi çıkalım." Onur'un yanına gidip koluna dokundum. Hala şaşkınlıkla bana bakıyordu.

Arslana baktığımda o da dikkatli bir şekilde bana bakıyordu.

"Ağır bir laf söyledim ileriye gittim biraz duygusallaştı." Arslan ben konuşurken sürekli saçlarıma bakıyordu.

Gözlerime pek bakmamıştı. Dünden sonra zaten ben de bakmazdım.

"Onur lavabonun yerini sormuştu sen yukarıya çık biliyorsun zaten çalışma odasını, Onur'a lavaboyu göstericem gelir hemen yanına." Ayak üstü saçma saçma yalanlar söylüyordum.

"Onur." Arslan elini Onur'un omuzuna koyup konuşunca ben de kolundaki elimi bastırıp yürütmeye çalıştım.

"Hadi Arslan babam sizi bekliyor kaç saattir bari sen git Onur lavaboya gidip gelsin hadi Onur göstereyim sana yolu." Onur gözlerime bakıp yürümeye başladığında tuttuğum nefesleri verdim.

Yok ben kalpten gidecektim bu ne ya.

Arslan gözlerini kısmış şüpheyle bakıyordu ama Onur yürümeye başlayınca o da merdivenlere yöneldi.

"Noldu sana." Diyip ağzını aramaya çalıştım ama bağırdı.

"KES ARTIK AHU DUYDUM.!"

Biliyordum.

"Duydum, Allah canımı alsaydı da duymasaydım ama duydum Ahu." Onur'u merdivenlerden indirip Barış'ın oyun odasına getirmiştim.

Kapıyı da hemen kapattım.

"Ahu sen her şey.." sustu.

"Allah bizi kahretsin inandık, inandık biz Ahu gerçekti bıraktın, gittin başkasını sevi.." Yine sustu.

Derin bir nefes aldım.

"Bana bir iyilik yap ve Arslana söyleme hatta mümkünse ki.."

"AHU.!" Bağırınca susmak zorunda kaldım.