24. BÖLÜM

8.1K 409 433
                                    

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
aşklarımmm

Profilimde yeni yazdığım bu tarzda bir kitap daha var aşklarım. (Sözleşme)

Duyurulardan haberdar olmak için takip etmeyi unutmayın beybiler.

İyi okumalar..

"Onur bir şey oldu mu söyle." Tuana ağlayarak konuşuyordu.

"ONUR ÇARPTIN MI." Arslanın sesiyle geriye adımladım.

Canım çok fena yanıyordu.

Hem kalbim hem de avuç içlerim ağrıyordu.

"Ahu çarptım mı hastaneye gidelim çok kötü düştün." Onur konuşuyordu ama ellerimin acısından tepki veremiyordum.

Bahçe kapısı açıldığında Arslan önde Anıl arkasında nefes nefese çıkmışlardı.

Arslan beni görünce olduğu yerde durdu ama Anıl yanıma geldi.

"Konuşsana Ahu çarptı mı aç ellerini." Ellerimi tutmaya çalıştığında yine geriye adımladım.

"Aç bakayım düştün." Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Ahu gel bir doktora gidelim iki dakika, çarptığım için düştün dizine bakalım." Onur'da konuşunca Tuana geldi yanıma.

"Elleri kanıyor Onur bir şey yap." Ağlaması iyi değildi. Hamileydi.

"Tuana iyiyim bir şey yok az çarptı düştüm sadece şimdi eve gideceğim bir şeyim yok ağlama." Dediğimde yanıma gelip sarıldı.

"Titriyorsun Ahu.!" Anıl'ın eli kolumdaydı.

Kolumu çektim hızlıca. Ağrımıştı. Onurun koluda omuzumdaydı ona baktığımda Arslana bakıp konuştu.

"İnat edilecek bir konu değil Ahu bin şu arabaya hastaneye gideceğiz."

Karşıdan gelen taksiyle Tuanaya sarıldım.

"İyiyim merak etme ağlayıp durma bebeğe bir şey olacak iyi olmasam hastaneye giderim biliyorsun." Dediğimde ağlaması durdu. Fısıltıyla konuşup ayrıldım.

Yanağımı öptü.

Arkamı dönüp taksiyi durdurduğumda arkamdan Anıl geliyordu.

"Yürü hastaneye gideceğiz aptal aptal davranma." Dediğinde kolumu kurtardım.

Taksinin kapısını açtığımda geri kapattı.

"Ben aptal aptal davranmam Anıl kaşar kaşar davranırım kaşarın önde gideniyim ben bilirsin." Afallamasıyla arka koltuğa yerleşmiştim bile.

Taksi hareket ettiğinde yanlarından geçerken evin önüne bakmadım.

Biraz uzaklaştığımızda avuç içlerimi açar açmaz ağlamaya başladım. Çok kötü görünüyordu.

Taksici abi peçete uzattığında teşekkür edip aldım.

Elime bastırdığımda inledim.

Çok kötüydü. Aşırı kötü düşmüştüm.

Arabanın önü dizlerime değip geriye itekleyince mecbur refleksle ellerimi betona koymuştum.

Dizimde ağrıyordu.

Telefonum çaldığında çantamdan çıkarttım.

"Efendim anne." Dediğimde hızlıca konuştu.

"Ahu, Tuana aradı düşmüşsün hastaneye götürmelerine de izin vermemişsin çabuk eve gel bakayım sonra hastaneye gidelim." Dediğinde başımı salladım.

SEV BENİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin