SEV BENİ

31.BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın aşklarımm..

Oy sınırı 450 yorum sınırı 500 bebeklerim

İnstagram: minabuse_

İyi okumalar..

"Arslan ciddiyim eğer Oğuz ya da Berkantın kulağına giderse zarar verir size delirmiş onlar her gün kızı tehdit ediyorlar. Akşam gidip Savaş abiyle konuşalım sadece ona söyleyelim bildiğimizi plan yapalım o da çok uğraşmış ama açıklarını bulamamış." Onur plan yapıp başımızdaki beladan kurtulmaya çalışıyordu ama kurtulamazdık.

Kurtulamam.

Tuanaya baktım o da anlamış gibi kapıyı açmıştı. geri sessizce dış kapıdan çıktık.

Öğrendiler.

Her şey bitti.

Hepsi öğrendi.

Oğuz ve Berkant dediklerini yapacaklardı.

Öleceklerdi. Benim en değerlilerim ölecekti.

Kapının önünde durup ne yapacağımı düşündüm. Tuana arabayı çalıştırdığında ön koltuktan oturduğumu o an fark ettim.

"Sakın.." Sesim içime kaçmış gibi çıkmıştı.

"Sakın duyduğumuzu söyleme Tuana lütfen söyleme." Gözümden bir damla yaş düştü hemen sildim.

Şu an ne yapacağımı düşünmem planlamam lazımdı. Elimi başımın arasına aldım. Hiçbir şey düşünemiyordum. Beynim durmuş gibiydi.

"Ahu diyorum duyuyor musun." Ellerimi yüzümden çekip Tuana ya baktım.

"Söylemeyeceğim diyorum için rahat olsun aşkım asla söylemem yemin ederim belli etmem bildiğimizi asla Ahu." Başımı omzuna koydum.

Arabayı rahatsız olmayayım diye yavaş yavaş sürüyordu.

Bizim evin önüne geldiğimizde ikimizde bir süre arabadan inmedik.

"Kızlar insenize." Annemin sesiyle bakışlarımı ellerimden çekip bahçeye çevirdim.

Onu görünce gözlerim doldu. Hızlıca kemerimi çözüp indim.

"Ahu annem noluyor korkutma." Annem sarılıp ağladığımı görünce Tuanaya bir şeyler soruyordu.

"Öğrendi." Dedi Tuana.

"Ne.!" Şaşırmıştı annem.

"Öğrendiler ne olacak bilmiyoruz Ahsen teyze gelin içeride konuşalım Savaş amca burada mı." Dedi Tuana.

"Akşam gelecek geçin içeriye hemen Ahu ağlama bir tanem hadi gel hallederiz üzülme annem." Kolumdan tutup eve doğru götürüyordu beni.

Salona geçtiğimizde koltuğa neredeyse yığılmıştım.

"Doğrul ilaçlarını iç hemen içmemişsindir sen biliyorum aç mısın." İlaçları içip başımı olumsuz anlamda salladım.

"Yemek yemeden içilmez bekle iki lokma bir şey hazırlayayım." Diyip mutfağa geçti.

Ben de başımı koltuğun dirsek kısmına koyup karşıya bakmaya başladım.

"Ahu söylemezler kimseye ben Onur'u geberticem sen merak etme aşkım." Tuana'yı duyup tepki veremiyordum.

O da sıkıntılı bir nefes alıp daha fazla konuşmadı. Annemin getirdiği yemeklerden biraz yiyip yine koltuğa uzandım.

"İyi misin." Annemin sorusuyla onlara bakmadan başımı salladım.