SEV BENİ

21.BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
aşklarımmm

Profilimde yeni yazdığım bu tarzda bir kitap daha var aşklarım. (Sözleşme)

Duyurulardan haberdar olmak için takip etmeyi unutmayın beybiler.

İyi okumalar...

Hızlıca kapıyı açtığımda görmek isteyeceğim son yüzlerden bir tanesini görmüştüm. Annem. Yani sadece beni büyüten kadın. Onun kızı değildim.

"Ahu Gizem." Dediğinde sinirlerim tepeme çıkmıştı.

"Konuşmamız lazım." Dedi.

Derdi neydi acaba benden başka ne istiyordu.?

"Ne oldu söyle ve git." Dedim sert çıkan sesimle.

"Saçma saçma konuşma geçelim içeriye anlatacağım her şeyi." Sinirle nefes alıp kapıdan geri çekildim.

O içeriye geçerken ben de kapıyı sertçe kapattım.

"Konuş ve git sana çok sinirliyim yüzünü bile görmek istemiyorum." Dediğimde ona anne demek istemediğimi fark ettim.

Güldü.

"Ben de senin yerinde olsam sinirli olurdum haklısın." Dediğinde yanına yürüyordum.

"Geç otur karşıma konuşalım." Dedi.

Oturdum.

"Bana bak Ahu tamam bir hata yaptık seni yani bunu söylemek kolay değil ama seni Ahsenden ayırdık." Gözlerim doluyordu.

"Niye." Diyebildim sadece.

"Baban yani baban değil Oğuz o yaptı tamam ben de o sıralar iyi bir psikolojide değildim ama planlayan Oğuz'du." Nasıl böyle rahatça konuşuyordu.

"Nasıl anlamadılar beni sizin kaçırdığınızı." Dedim düz sesimle.

"Sarsılmaz ailesi zaten senin ölümünden sonra burada duramadı, gittiler." Dediğinde güldüm.

Ölümümden sonra.

"Devam et lütfen." Dediğimde başını yere eğip konuştu.

"Seni aldığımızda bir yıl buradan uzak kaldık sonra onların gittiğini öğrenince geri evimize geldik." Dediğinde hala aklıma yatmayan şeyler vardı.

"Diğerleri yani Meral teyzeler falan beni nasıl anlamazlar yalan söylüyorsun." Dedim hırsla.

Başını olumsuz anlamda iki yana salladı.

"Meraller zaten buraya 2 -3 yıl sonra taşındılar ee sen kocaman olmuştun zaten neredeyse 6 yaşındaydın." Dedi rahatça.

"Sonra." Dedim çatallı sesimle.

"Sonra Oğuz artık sıkıldığı için bizi bırakıp gitti onunla iletişimimiz orada kesilmişti zaten seni Gizem'in yerine koymaya çalıştık ama dolmadı benim bebeğimin yeri dolmadı."

Ağlıyordu.

Kahkaha attım.

"Benim annem ne yapsın peki ona da evlat acısı yaşattınız siz kendi kızının yerini doldurmak için beni..beni ailemden ayırdın hiç mi vicdan azabı çekmedin senin yaşadığını benim annem yaşadı yıllarca..alçak kaşarın tekisin." Dediğimde ayağa kalktı.

"Seni gebertirim Ahu.!" Güldüm

"Sen zaten beni küçükken geberttin unuttun mu anne." Sustu.

"Açma o konuyu." Güldüm yine.

"Açmam zaten açılacak bir yanı yok pisliğinizle ölün." Dedim.