Today different will happen~Hyunlix

23

Hyunjin Felix'in yanına gittiğinde gözleri doldu tekrardan. Onu bu halde görmeye bile dayanamıyordu. Camın kenarına oturup dışarıyı izlemeye başladı. Felix'e baktıkça gözleri doluyordu bu yüzden sakinleşene kadar sadece dışarıyı izledi.

Belki saatler olmuştu Hyunjin hala dışarıyı izliyordu ama artık daha iyiydi. Civcivinin yanına yaklaşıp oturdu.

"Çok korkuttun beni biliyor musun civcivim. Sana bir şey oldu diye çok korktum. Güzel gülüşünü bir daha göremiyicem,kokunu bir daha içime çekemiyicem,sana sarılamıyıcam diye çok korktum civcivim."

"Beni bırakıcaksın diye çok korktum"

"Seni asla bırakmam sevgilim"

Dedim zar zor çıkan sesimle. Hyunjin gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu. Gözleri gülüyordu resmen.

"Ama beni bırakmayan biri de varmış biliyor musun?"

Dedim sakince

"Kim?"

Meraklı gözlerle bana bakıyordu Hyunjin

"Abim..."

Diyebildim sadece sonra gözlerim doldu anında. Hyunjin anlamaz gözlerle bana bakıyordu. Gelip sarıldı bana kafamı omzuna yasladı. Onun böyle yapmasına bayılıyordum. Anında rahatlatıyordu beni. Kokusunu cidden çok özlemiştim. biraz sakinleştirdikten sonra baktı bana. Ağlamaktan kızarmış küçük burnumu çektim ve baktım ona ağlamaklı gözlerle.

"Abin mi? Felix senin abin yıllar önce ölmedi mi?"

"Bende öyle sanıyordum ama televizyonda"

Devamını getirmeye dilim yetmiyordu. Evet abimi televizyonda haberlerde görmüştüm hala yaşıyordu ama...
Ama hırsızlık yapmıştı. Zamanında beni okutmak için günün tamamında çalışan suça asla bulaşmayan her şeyi elinin emeğiyle yapan abim şuan hırsızlık yapmıştı.

"Y-yoksa haberlerdeki hırsızlık yapan adam"

"Evet, o... o hala yaşıyor Hyunjin ABİM ÖLMEMİŞ YASIYOR"

diye bağırdım mutluluktan. Onun hırsız olması şu an umrumda değildi. Abim yaşıyordu. Benim abim Lee Minho yaşıyor. Peki ya nasıl? O gün hastanede görmüştüm cansız bedenini. Şimdi nasıl yaşıyordu? Yoksa o Minho değil miydi? Ya haberlerdeki başka biri ise.

"Hyunjin telefonunu verir misin"

"Ne oldu bebeğim?"

"Ver işte"

Dedim ve aldım telefonunu. Google'a girip haberlere baktım. Bu telefonu en son elime aldığımda insanlar beni öldü mü sanıyor diye bakmıştım şimdi ise abim yaşıyor mu diye bakıcaktım.

Hemen haberlere girip bu günün haberlerini açtım ve aramaya başladım. Sabahki haberi görmemle birlikte

"BULDUM"

diye bağırınca Hyunjin geldi başıma ve oda bakmaya başladı. Bir video vardı izlemeye başladık. Bu sabahki haberin aynısydı. Evet doğru görmüştüm bu gerçekten abimdi. Onu görünce hem mutluluktan hemde yaptıkları yüzünden ağlamaya başladım. Öldü sandığım abimi yıllar sonra tekrar görmüştüm ama o suç işlemişti ve polister tarafından aranıyordu.

"Bunu nasıl yaptın abi"

Dedim sessizce. Hyunjin'in duymamış olmasını bekliyordumki

"Eminim bir sebebi vardır bunları yapmasının. Hadi yat biraz uyu artık çok yoruldun bu gün"

"Hyunjin ben abimi 11 yıldır öldü diye biliyorum simdi yaşadığını bile bile onu aramayıp burda oturmak bile benim için çok zor. Onu bulup onunla konuşmk istiyorum Hyunjin ona sarılmak kokusunu almak istiyorum. Onu çok özledim. Onu bulmamız lazım sevgilim"

Dedim kalın sesimle.

"Söz veriyorum abini bulucaz civcivim ama şimdi biraz uyu olur mu? Hem ne kadar çabuk iyileşirsen abini o kadar hızlı aramaya başlarız"

"Teşekkür ederim hayatım"

Dedim ve dudağına küçük bir öpücük kondurdum ardından da Hyunjin'in sözünü dinleyip kapattım gözlerimi. Anında uyumuştum.

Selamm nasılsınız?
Ben çok mutluyum çünkü final yapmıyıcam ve daha çok uzatıcamm. Bu sizide mutlu etmiştir umarım. Çok güzel sahneler hayal ediyorum. Baya güzel gidicek. Heycanlı bölümler sizi bekliyorr.

Sizden küçük bir ricam olucak oylarım hep düşmeye devam ediyor rica etsem oy verebilir misiniz?
Şimdiden teşekkür ederimm.
Neyse çok konuştum bir sonraki bölümde görüşürüz.