Kafamı dışarı çıkarıp etrafa bakmaya başladım. Kafamı arkaya çevirdiğimde gördüm. Gecenin karanlığında güneş gibi parlayan o kırmızı saçlar gözümün önünde duruyordu. Kalbim çıkıcak gibiydi. Yavaşça çatıya çıktım. Burası düz bir alandı ama korumalıkları yoktu. Hyunjin en köşeye geçmiş saklanmaya çalışıyor gibiydi. Yavaşça ona doğru ilerledim. Hyunjin arkasını döndü, gözleri fal taşı gibi açıktı.
"Felix daha fazla yaklaşma ve geldiğin yere geri dön"
"Seni bulmuşken bir daha bırakamam sensiz yaşayamıyorum Hyunjin"
Ona doğru her adım attığımda oda bir adım geri gidiyordu. Artık gitçek yeri yoktu bir adım daha gitse aşağı düşücekti. Aramızda 1 metre bile kalmamıştı.
"Felix daha fazla yaklaşma, lütfen"
"Neden benden kaçıyorsun. Artık sensizliğe dayanamıyorum."
"Ben seni kaçırdım, sandalyeye bağladım, kaçma diye sana silah sıktım,seni buraya getirdim, zorla burda aylarca tuttum seni, nerdeyse her akşam sana uyku ilacı verdim, fotoraflarını çektim, senin izinin olmadan asla istemiyiceğin şeyler yaptım ve seni ölüme sürükledim Felix, sana sadece zarar verdim, çok bencildim hep kenidimi düşündüm."
inatla Hyunjine yaklaşmaya devam ediyordum. Artık düşücek yere gelmişti. Ayağını kaldırdı ve boşluğa doğru adımını atıcakken koşarak ona sarıldım ve biraz geriye çektim. O kadar sıkı sarılıyordumki ona, kafamı omzunun üstüne koydum.
"Bu söylediklerinin hepsi aşktı Hyunjin içindeki duyguları kontrol edemezsin bırak onlar seni kontrol etsin."
Ve Hyunjinde bana sarıldı. Dakikalar boyunca sadece birbirimize sarıldık. Ondan asla ayrılmak istemiyordum ama Jisung gibi bir arkadaşım varken bu mümkün değildi. Ona ne kadar arabada kalamsını söylesemde evet arkamızda duruyordu.
Onu görünce birbirimizden uzaklaştık.
"JISUNG SEN NEDEN GELİYORSUN ARABADA KALMANI SÖYLEMİŞTİM"
"bu kadar süre gelmeyince bir şey oldu diye korkmuştum ama sevdiciğini bulmuşsun zaten"
Evet doğru duydunuz bunu Hyunjin'in yanında söyledi. Senle işmiz var Jisung.
Sanırım bakışımdan anlamış olucakki geri aşağı indi. Hyunjin ile bakıştığınız anda yüzüm kızardı. JISUNG AZ ÖNCE SEVDİCİĞİN DEMIŞTİ. Belki abartıyorum ama o an duygularımı kontrol etmem imkansızdı.
Bana öyle güzel bakıyorduki. Kırmızı saçları ay ışığında parlıyor beni benden alıyordu. Gözleri gözlerimin içine bakıyordu resmen cennette gibiydim. Sadece bakması bile beni öldürücekti. Kalbimi durduramıyordum çok hızlı atıyordu. Hyunjin bunu farketmiş olucakki
"Biraz sakin ol istediğin beni bulmak değil miydi"
O an düşündüğüm tek şey bana tatlı söylemler ile seslenmemesiydi. Bundan nefret ettiğimi sanardım ama aslında çok hoşuma gidiyormuş.
"Lütfen eskisi gibi konuş Hyunjin"
"Eskisi gibi?"
"Adım yerine kullandığın o güzel sözleri senin ağzından duymak istiyorum, her defasında"
"Tamam benim minik civcivim sen nasıl istersen"
Bana ilk defa civciv demişti gerçekten çok tatlıydı. Artık onun minik civciviydim.
●●●●●●●●●
Gece yarısında yeni bölüm atıyorum
Gece ilham geliyor napalım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Today different will happen~Hyunlix
Fanfic"Beni bırakırsanız istediğiniz kadar para verebilirim" "istediğim şey para değil bay Lee" (...) Felix gözlerini kapatmıştı adamın nefesini yüzünde hissediyordu. Dudaklarına değen dolgunlukları hissetmesi çok sürmemişti... NOT: Fic eskiden kaldığı...
