The Felonious Cordality (Flight Attendant Series #6)

20

"Did I told you to smile?"

I stopped myself to burst a smile. He look at me and nodded. Hindi niya man lang itinanggi iyon. Gulat akong nilipat ang paningin ko sa maleta ko ng bigla niya na lang rin yon kunin sa akin. Siya na ang nagdala niyon kaya naman mabilis ako na lumingon ulit sa likuran ko para tignan si Gianna na todo at grabe kung ngumiti.

She even cheered me like I was in a sports fest. Xyndrick is like a person who cares for everyone. That's what I've observe to him as we started to hangout together. But still, right now nasa punto ako kung saan naninibago talaga ako sa mga bagay na ginagawa niya para sa akin.

"Thank you," I said as we both stopped in walking.

"For?" He asked as he faced me. His other hand were still on my luggage while the other was inside of his pocket.

"For going here just to say those words." I seriously said. "Kahit na pwede mo naman sabihin yon thru message na lang."

"So, you were now cared for me?" The smirked in his lips suddenly appeared. It did not go away  and he looked like...he's already enjoying it.

"Ano? Me? Cared for you?" Tinaasan ko siya ng kilay.  "Ayos mo!" Dali dali ko na kinuha sa kanya at binawi na ang luggage ko bago ko siya tinalikuran.

"Bye! Take care okay?" Dinig ko na sigaw at pahabol niya na sabi.

Hindi ko na siya nilingon pa at tinaas ko na lang ang kanan ko na kamay para kawayan siya. Binaba ko lang yon nang tuluyan na akong pumasok sa loob ng immigration kasama ang mga ka-trabaho ko pati na rin ang mga captain na makakasama namin ngayon sa flight.

Pagkapasok namin sa loob ng eroplano, as usual dumeretso na kaagad ako sa galley para asikasuhin ang mga pagkain na ise-serve namin mamaya sa mga pasahero na makakasama namin. Yung iba naman na kasamahan ko, abala sa pag iikot at paglilinis mula sa economy at business class.

Maya maya lang ay pumunta na rin kami sa center aisle ng bawat class seat section para i-demo ang mga safety procedures na kinakailangan para mai-guide namin ng maayos ang mga pasahero. Pagkatapos niyon ay kanya-kanya na kaming balik sa mga post namin para ihanda naman ang sarili namin sa pag alis at pag lipad ng eroplano.

This time, were going to Canada. It takes twelve hours to take us there. Sa bilis na pagdaan ng araw, kinagabihan ay ganon na lang ako tinamaan kaagad ng antok. Mabuti na lang talaga at may sarili kami na tulugan sa isa pa na area ng eroplano kaya naman kahit nasa trabaho ako ay nagkakaroon pa rin ako ng oras para makapag pahinga.

Nagising lang ako nang maramdaman ko na may kumalabit sa balikat ko. Pagmulat ko, tatlo na lang kami nung dalawa ko na kasama sa trabaho ang naroon sa higaan. Kaagad ko naman na nginitian na lang rin yung isa pa namin na kasamahan na gumising sa amin.

At ayun nga, pagkababa namin lahat sa eroplano ay sandali pa muna kami na naghintay para sa van na maghahatid sa amin sa hotel na tutuluyan namin. Pagkarating namin roon, kaagad na kami na pinaunang bumaba nung mga kasamahan namin na lalaki sa trabaho kaya naman nauna na rin kami na pumasok sa loob hanggang sa makapunta kami sa lobby sa front desk.

Sinalubong din kami ng mga staff para alalayan kami sa mga luggage namin. Sinabi ko nga sa kanila na okay lang naman at iisa lang naman ang mga bitbit namin pero hindi sila pumayag dahil parte raw yon ng trabaho nila. Kaya sa huli, wala na akong nagawa kung hindi ipaubaya yon sa kanila.

The hotel was so good and had the luxury style as I looked into the place and its interior designs. It doesn't have so many guests but still, the hotel itself was so good not just for the couples but also for the families. Hindi na rin ako magtataka kung sakali na mahal ang bayaran na check-in namin ng airline company na pinapapasukan ko ngayon.