The Felonious Cordality (Flight Attendant Series #6)

24

"Please turned off your personal electronic devices including laptops and cellphones. Smoking is prohibited for the duration of flight. Thank you for choosing Euphoria Airlines. Enjoy your flight."

Mariin akong bumuntong hininga at kumilos para ilagay ang mga gadgets ko sa bag ko. Balak ko pa sana tignan yung social media ko sandali pero naisip ko na mamaya na lang since papunta naman ako ngayon sa Pinas. Hindi para bumisita sa kung sino kung hindi para mamasyal. Palagi ko kasi nakikita yon sa news feed ko kapag nag scroll ako sa social media ko. Isa pa... Parang may kakaiba akong nararamdaman sa bansa na 'yon. Para bang...para bang meron siyang parte sa pagkatao ko.

When the plane boarding already, tumingin na lang ako sa labas ng bintana. Doon ay tahimik ko na lang na inisip kung anong oras ba ako makakarating sa Pilipinas. Halos magta tanghali pa lang kasi ngayon dito sa Denmark. Nang magsawa ay nagsuot naman ako ng earpods. Pagkatapos ay inayos ko ang sarili ko at nagsuot rin ng eye mask para makatulog ako. Good thing, it worked well.

Nagising na lang ulit ako ng may tumapik sa balikat ko. Pag angat ko ng ulo ko, it was the flight attendant. She offered me some food so I just picked cup noodles since hindi pa naman din ako ganon ka gutom ng sobra. But before she moved to other passenger seats, hindi ko naiwasan mapakunot. I look my eyes to her name plate. Then suddenly, it looks like familiar to me.

"Is that anything else you want Ma'am?" The Flight Attendant asked me in a very polite way.

Napansin niya rin yata na nakatingin ako sa name plate niya kaya mabilis niya na hinarang din ang kamay niya sa mukha ko para kunin ang atensyon ko. Hindi naman siya nabigo dahil mabilis na akong kumilos para ayusin ang sarili ko. I blinked my eyes and I just shaking my head as a response to her.

I was doing all of the stuffs that I want as I waited for the plane to landed on NAIA. Hindi ko na nakuha pa na matulog ulit dahil hindi na ulit ako tinablan ng antok. I started to put my things and gathered all of them after the plane successfully landed.

Handa na sana akong isuot ang ngiti ko pagkalabas ko sa arrival area kaso hindi ko yon nagawa dahil nakita ko nanaman ang tao na ilang beses ko ng iniiwasan. Yung tao na sinabi ko sa sarili ko na ayoko na makita pero ito siya at patuloy pa rin pala ako na sinusundan.

Kung ihahalintulad ko man siya sa mga klase ng hayop, siguro yon ay yung aso. Sunod siya ng sunod. Hindi ko rin naman alam kung papaano niya ako nade detect at kung papaano niya nalalaman kung saan ako pupunta. Dahil as far as I know, hindi na rin siya kinakausap ni Carol after I broke up with him.

So how? How did he know?

Hindi na muna ako lumakad. Pinili ko na manatili lang sa kinatatayuan ko habang deretso ako na nakatitig sa kaniya. Habang ang kabilang kamay ko ay abala na nakahawak sa maleta ko. I just stared at him without expression on my face.

While looking at him, that's when I suddenly remembered all the things that he did to me again. Again and again. Parang may sariling salamin ang utak ko at ang lahat ng 'yon ay nakikita ko nanaman ngayon. All of his lies.

"Diana," he shouted at the corner of the arrival area which is also the reason already why other people there was looking at him. Sa isang sigaw niya, ganon niya kadali na nakuha ang atensyon ng mga ito.

Nakangiti siya habang may hawak na banner. Halata na parang balewala lang sa kaniya ang reaksyon na meron ako. Paulit ulit siya na sumisigaw ng ganon kaya para manahimik siya, lumakad na ako papalapit habang masama na ang tingin sa kaniya.

He already tried to reached for my hand but I already refused it. Pagalit ko na nilayo yon sa kanya at matalas ako na tinitigan ang mga mata niya.

"Bakit ba sunod ka ng sunod kung nasaan ako?! Hindi ba't sinabi ko na sayo na iwanan mo na ako?"