gözden kaybolacağım dük

46

Böyle huzurlu bir gün bir süre daha devam etti.

Her şeyin mükemmel düzende olduğu bir kıştı. Aynı şekilde Julia da vücudunun yavaş yavaş iyileştiğini düşünüyordu.

Ancak her zamankinden farklı olmayan bir sabah Julia kan kusarak uyandı.

Avuçlarını ıslatan kana bakarken dudakları titriyordu.

Bir damla kan yatağı kırmızıya boyadı.

Julia bir süredir gelmeyen ani hemoptizi karşısında şaşkınlığını gizleyemedi.

Julia aceleyle bir bez getirip ağzını ve ellerini sildikten sonra göğsüne dokundu.

Güm güm güm hafiften akan bir vuruş, titremesinin içindeki gücü belli belirsiz hissedebiliyordu. Aynı zamanda gücünün eskisinden daha fazla solmakta olduğunu hissedebiliyordu.

Kimse ona söylemedi ama Julia bunu bir dereceye kadar tahmin edebilirdi. Gücü ne kadar çok azaldıysa, içindeki yaşam o kadar çok yok oldu, Julia solgun bir yüzle anında doğruldu.

"Cedric'e söylemeli miyim? Ancak...."

Cedric hâlâ bir ileri bir geri gidip bir çare arıyordu.

Ancak henüz bir sonuç bulamamıştı.

Durumunun kötüleştiğini öğrenirse, bunalmış hissedebilir.

"...... Sorun değil."

Julia kendi kendine mırıldandı.

Sonra dolaba gidip üstünü değiştirdi. Önce kanlı çarşafı bir kenara sıkıştırdı.

O bunları yaparken biri kapıyı çaldı.

Julia kapıya doğru yürüdü ve kapıyı açtı ve Gabrielle ona şaşkınlıkla baktı.

"Hey, çok solgun görünüyorsun, iyi misin?"

Yanakları beyazlamıştı ve anlatılanlara göre kesinlikle bir hasta gibi görünüyordu.

Julia gereksiz bir endişeye neden olmak istemeyerek sadece başını salladı.

"Ben iyiyim. Sanırım iyi uyuyamadım."

Hafifçe gülümsedi ama Gabrielle şimdiden endişelenmişti.

Buruşuk elini uzatıp Julia'nın alnına dokunan Gabrielle şaşkınlıkla bağırdı.

"Ne demek iyisin? Alnın yanıyor!"

Gabrielle onun elini tuttu ve aceleyle Julia'yı yatağın üzerine oturttu.

"Lütfen bekleyin. Birazdan bir doktor getireceğim."

Julia cevap veremeden, Gabrielle odadan dışarı fırladı.

Kapı kapandı ve gözlerini gevşekçe kırpıştıran Julia, ama dudağı.

Doktorla görüşse bile bu pek değişmeyecekti çünkü durumu normal tıbbi tekniklerle iyileştirilebilecek bir durum değildi.

Gabrielle bir süre öyle şaşkın oturduktan sonra yanında bir kasaba doktoruyla birlikte odaya girdi.

Bu köydeki tek doktor oydu. Julia ile birkaç kez tanışmıştı.

Doktor onun durumunu inceledi ve ona ateşli hastalık teşhisi koydu. Ateş düşürücü ve güçlendirici verdiler.

Yararsız olduğunu bilen Julia, ilacı birkaç hafta boyunca hatasız aldı. Gabrielle'in inatçılık şekli buydu.

Ancak hapları almak Julia'nın kendini daha iyi hissetmesini sağlamadı.