Karanlık caddelerde.
(Down the dark avenues)~MARY ON A CROSS~
(Uzun bir süreden sonra selammmm. Diğer kitabı yazdığım için buna ara verdim. (Profilimden bakarsanız sevinirim. Destekleriniz benim için özel). Diğer bölümler zamanla gelecek inşallah. Mutlu olun ve hep güzel günler geçirmeye çalışalım. Çünkü zaman buna engel olmaya çalışacak ;) seviliyirsunuz aşkolar)
***
Kötü hissediyorum.
Karanlıktan, aydınlıktan, aşktan, nefretten, sevgiden, güçsüzlükten...sanırım artık yorulduğumu anlıyorum.
Döngü aynı şekilde devam ederse dünyam bir bir başıma yıkılacağını öğreniyorum.
Kağıda yazdığım bütün gerçekler şimdi beni derinden yaralıyordu. Bunları tekrar okumak, anlamak, zihnimde canlanması...bu beni mahvediyor.
Ölmek iyi birşey değildi. Ama...keşke iyi olsaydı. Ben bundan kurtulurdum.
Geldiğini zannetim. Gelişmiştin oysaki. Sadece ben bu halilasyonu gerçek sanıp kendime kanmıştım. Bu kalp beni bittiriyor.
Ben uzayda kaybolmuş ve solun cihazındaki havası bitmiş bir astronotum. Kimse beni bulamaz ve erişemez. Yardıma ihtiyaç olduğum zaman nefesiz kalıp, suya aç olan bir bitki gibi ölüp gideceğim.
Aşkta biraz yalana kaçıyor gibi hissettim.
♢♢♢
Ben artık hiçbir şeye inanmıyorum.
Ailen senin mutluluğunu düşünüyor. (YALAN!)
Sadece rüyaydı ama bu gerçek olamaz. (YALAN!)
Sana inanıyorum. (YALAN!)
Herşey güzel olacak tamam mı? (YALAN!)
Seni seviyorum.
(YALAN!)Korkma, yanındayım.
(YALAN!)Geleceğin güzel olacak biliyorum.
(YALAN!)Hepsi yalandan ibaretti. Yalanın etrafını sardığını ve beni korkutmaya çalıştığını görüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yardım (ARA VERİLDİ)
EspiritualDüzelmeyi bekliyorum. Ancak sen gelirsen düzelebilirim. . Beyfendi: ona bakarak, ona gülümseyerek, elinden tutarak güç vermeye çalıştı. Yıldızların Ay'ı, Bulutların Güneş'i oldu. Onun acısının geçmesi için ilaç oldu. Kapalı olan gözlerini mahrumlukt...