Bozgun

20. Bölüm

Biliyorum, geç oldu ama güç olmasın diyelim mi? Diyelim lütfen, çünkü kışa toparlayacağız 🫠

Yorumlarınız, oylarınız şevk veriyor efendim, eksik etmeyiniz.

Aşağıda Buluşalım 🌿

🌊

Kutunun en altında beyaz pareoyla birlikte bir not kağıdı duruyordu.

"Deniz'e geldiğini söylemiştin, değil mi?"

Yok artık. Kelime şakası yapacak yaşı geçmemiş miydik? Hayır, her şeyi geçtim, Deniz'in şaka yaptığına hiç şahit olmamışken bu yaptığını şaka sanıyorsa hiç komik değildi.

Yoksa, bu bir şaka değil miydi?

Öyle olmalıydı. Olmak zorundaydı. Deniz bana bu bikiniyi göndererek beni denize girmeye davet ediyor olamazdı!

Aslında olabilirdi de. Bu tam Deniz'lik bir hareketti, deniz korkumun farkına varmıştı.

Delirmek üzereyim.

Elimdeki not kağıdıyla ve maalesef görüş açımın içinde olan kırmızı bikini takımıyla uzun uzun bakıştım. Deniz beni fena halde sınıyordu. Ve aslında bu beklediğim bir şeydi. Beni gördüğünde 'aslında ben tam bir öküz olmama rağmen sen buraya kadar kalkıp gelmişsin' diyerek beni bağrına bassaydı o havalı burnu düşerdi çünkü!

Çok uzun bir zaman geçmeden başka bir şansımın olmadığının farkına vardım. Deniz beni sınıyorsa bu sınavı geçmek zorundaydım. Gönül isterdi ki bu kutuyu suratına fırlatıp 'Çok istiyorsan al kendin gir denize! Girmiyorum kardeşim, kol benim bacak benim!' Diyeyim ama bu hem sıkardı, hem de bu havalı şovun arkasından dönüp gitmek icap ederdi, gidemezdim. Hele ki Yargıç'ın beni Deniz'le tehdit etmesinden sonra... bu maçı buradan çevirmek zorundaydım.

Bir de bikininin üzerimde nasıl duracağını azıcık da olsa merak etmiştim. Kırmızıydı, hani şu, bana yakışan kırmızı.

Bir cesaretle kalktım ayağa. Hızlıca soyundum, dökündüm, giyindim derken baya cesurdum yani. Ta ki, aynada kendimi görene kadar. O kadar beyazdım ki tenimin daha önce hiç güneş yüzü görmediği çok belliydi. Kırmızı bikini vücudumda adeta bağırıyordu. Fazla şey olmuştu sanki, şey... dikkat çekici?

İçime çöreklenen garip bir huzursuzlukla kapanma ihtiyacı hissettim. Bu vücudumdan çekindiğim için değildi, daha önce hiç böyle bir şey hissetmedim. Aksine bedenimi seven bir insanımdır. Tamam, bir Victoria Secret mankeniyim demiyorum ama, düzenli spor hayatımın getirisi sıkı bir vücuda ve annemin genetiğinden taşıdığım uzun boy ve bacaklara sahibim. Birçok genç kızın sahip olduğu sıradan bir vücut yani. Ama sanırım ben bu bedeni yalnızca ben gördüğüm için bu kadar seviyormuşum. Çünkü bu kadar beyaz olmam şu an beni inanılmaz geriyor. Tanrım! Herkesin bikiniyle tanışması bu kadar sancılı mı?!

Bu tanışmayı 24 yaşına bırakırsan, evet!

Her neyse. Hızlıca aynanın önünden uzaklaşıp, yatağın üstünde duran beyaz, püsküllü pareoyu üstüme geçirdim. Bu ne harika bir buluştur! Bir de güzel oldu ki, uçuş uçuş, rahatladım. Hem zaten bunu çıkarmam gerekeceğini düşünmüyordum. Deniz bırak bu teklifi kabul edip gitmemi, bu bikiniyi giyeceğime bile inanmıyordur. Onu şaşırtacağıma eminim.