CHAPTER 32

27 2 0
                                    

CHAPTER 32


XEN'S P.O.V


Talagang nakakatakot ang mga nangyari, sobrang anghang ng pagpasok ni Maj sa storyang ito. Yung tipong hindi mo inakalang ganoon ang ugali niya dahil maamo ang kanyang pagmumukha. Halos hindi ako makaget over sa nangyaring barilan at natamaan ang aking kababata. I was shocked, scared and hopeless that time when I saw my guy bestfriend suffering and fighting for his life. Lahat kami nag-aalala at nasasaktan sa tuwing nakikita siyang umiiyak kapag oras na nang gamutan. We didn't expect that those stuffs happened. Moi is still fighting and helping his self to survive at ngayon nakapagpahinga na siya and we're happy dahil natapos na ang paghihirap niya. We know that even if he's not with us anymore andiyan parin siya at magpaparamdam paminsan-minsan. But he's not dead, akala niyo ah? Hahah magaling na siya at kung saan-saan gumagala habang kami hindi alam kung nasaan siya. Hindi madaling mamatay si Moi dahil isa siyang masamang damo.


Mahabang panahon na rin ang nakalipas nang mangyari ang gun encounter with Maj. Nasa pangagalaga siya ngayon ng DSWD dahil sa mga nagawa niya at doon namin nalaman na meron siyang mental illness. Binibisita naman namin siya kapag may time kami, I can't say that we're ok pero inaasahan ko iyon. Sa tuwing nakikita niya ako hindi niya ako pinapansin at mapait na ngiti lang ang binibigay niya.

Enough of long narration about the past, let's go sa present muna. We are now preparing for our college life, first year college na kami and I'm taking up business ad. Nasa school kami ngayon at clearance day na.


"Hey, last teacher na lang and we're tapos na." Masayang sambit ni Fan. Naglakad kaming apat papunta sa T.L.E ang apat na boys hindi namin kasama dahil kukuha pa raw sila nang entrance exam pero sa hindi kaparehong university namin na apat na babae. So sad, magkakahiwalay na kaming walo.


"Tsk! Sandali lang." Nagulat naman kami nang biglang tumakbo si Nicka papalayo pero nadapa muna. Ahahah, hindi kasi tumitingin sa dinadaanan, ewan ko talaga sa kanya inuuna pa kasi ang cellphone kesa sa daanan.


Lakad lang kami nang lakad, hanggang sa successful kaming nakapaperma sa T.L.E teacher namin.


"Saan tayo pupunta?" Tanong ko sa kanila, nagtinginan naman si Mielle at Fan at nagtutulakan.


"Tara na, iwan na kasi natin!" Fan.


"Paano kapag nakahalata? Eh-"


"Bahala ka!"

Kung makapagbulungan eh dinig na dinig ko naman. Ano bang nangyayari sa dalawang ito?


"Ano na?" Tanong ko, bigla naman silang ngumiti nang malapad at nagbow.


"Bye! Kitakits!" Sabay takbo nilang dalawa papalayo sa akin. Aish! Bakit ba iniwanan nila ako?


-

ZEON'S P.O.V


"Ayusin mo naman, tol."


"Oo na, akala mo naman robot ako."


That Crazy Boy (Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon