"Evimi arıyordum ben Günseli. Dört duvarı olan, anne babanın olduğu bir evden bahsetmiyorum ama. Kalbimin bir köşesine taht olarak kurulmuş bir ev. Yolumu bekleyen, göreve gittiğimde korkan, geldiğimde sevinen birini arıyordum. Sonra sen geldin, bir...
İyi okumalarr💞 Oylamayı ve yorumlamayı unutmayın :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
"Ya, öyle Mehtap teyze. Aynen, aynen."
Hifa, yüzündeki sahici gülümseme ile başını salladı. "Tabii, Selim hiç çıkmıyor evden. Değil mi Günseli?"
Gözlerim bir anda irileşirken ne yapacağımı bilemeyip başımı salladım. "Evet evet Mehtap teyze, hatta Hifa ziyaretine bile gidiyor arada, siz il dışındayken."
Şok içinde telefonu kulağından uzaklaştıran Hifa, elini ekranın üzerine kapayıp bana döndü. "Yuh, abart istersen."
"Yalan mı? Gitmedin mi?" dedim fısıltıyla.
"Gittim ama sadece abimle market alışverişini bırakmak için. Girmedim bile içeriye." Sonra Mehtap teyzenin hala telefonda olduğunu hatırladı ve boğazını temizleyerek minnoş gelin edasıyla ona döndü. "Merak etmeyin Mehtap teyzeciğim, gözünüz arkada kalmasın. Çok selam söyle, Kamil amcaya. İyi günler, görüşmek üzere."
Hifa telefonu kapatınca, kıkırdadım. "Minnos gelin modeli."
"Ben hep minnoş bir insanım bir kere."
"Hı hı, aynen. Karargahta da o yüzden bakmadın eniştenin suratına, değil mi? Kaç gündür doğru dürüst aramalarına bile çıkmıyorsun o yüzden?"
"Ama haksız mıyım sen söyle ya." dedi minik bir serzenişte bulunarak. "Abim böyle bir şey yaps-"
"Fitil fitil getiririm burnundan, çıktığına çıkacağına bin pişman ederim." dedim bir çırpıda.
"Hah, anla yani beni." Gülerek başımı salladım. Ardından yine bana döndü. "Aldığı yüzüğe ne demeli peki?" Ses tonu birden alçalmış, bambaşka bir kişiliğe bürünmüştü sanki. Gülüşüm yavaş yavaş anlamlı bir tebessüme dönüştü.
"Belki o gün teklif etmeyi planlıyordu ama, nasip olmadı."
"Belki de." dedim dudaklarımı büzerek. "Ama yakındır teklif, hissediyorum." Uzanıp yanaklarını sıktım. "Evliler kervanına siz de katılacaksınız, az kaldı."
"Hayır hayır," dedi telaşla. "Önce abimle sen. Sizden sonra biz. Sonra başımın etini yer siz niye bizden önce evlendiniz diye."
Kuvvetli bir kahkaha patlatıp ardından elimi dudaklarımın üzerine kapadım. "Abin bu, yapmaz diyemem."
...
Hifa'dan
"Komutanım, yarım saattir tavukları didikleye didikleye bir hal oldunuz. Dile gelecek şimdi tavuk, bir salsanız mı acaba hayvancağızı?"
Bizim timden Burak'a bakarken, başımı haklısın der gibisinden sallayarak ağzıma bir lokma attım. Çok geçmeden yemeğini bitirip kalktı o da zaten.
