UYARI!!!:
Bol yorum ve oy olsun ki diğer bölümleride kısa sürede atalım.
*********************************
Gökkyüzünü siz ne renk görüyorsunuz bilemem ama ben siyah olarak hep görüceğim...
Padişahın dilinden:
Gece bulanlıktan ölücektim iç sesim durmak bilmiyor elimde meşale sarayda dolaşıyordum.gözlerim şişkin,halsizdim
Hızlı nefes alıp verdim.çok korkuyordum ama bir yandan canımı vericek cesarete sahiptim.gözümü kısıp baktım bu Ayçil ondan korkuyordum ama hiçbir yere kaçamaz.
"Ayçil?!"
Ona doğru baktım.elimdeki meşaleyi bir kenara fırlatım.yavaş adamlarla yürüdü
"Benden kaçamazsın Ayçil!"hızlı adımlarla ona yaklaştım.omuzundan tutup yere ittim.
"Ayçil ben seni sürüyorum ama...bir yandanda senden çok korkuyorum ama bakışların."
O bakışlarıyla serçe bakıp yerden kalktı Ayçil bakışların? Olağanüstü.
Kılıcımı çıkardım hiç bir yere gidemez onu yaşatmazlar.benide dinlemez Kılıcımı serçe tutup ona ilk hamle mi yaptım.
"Demek kılıç kullanmayı biliyorsunuz?"dedi.
Ayçil sesin mükemmel ama seni yenemem lazım.hırçınca saldırıyordum gayet soğukkanlı bir şekilde saldırıyordu.
Hiç beklemediğim anda göğsüme sertçe vurdu canım çok acıdı vurması bile hoşuma gitmişti... Hemen kalktım yerden hızlı adımlarla çoktan duvarın üstündeydi Ayçil gitme!! İzin vermem!!.
"Gitme... Ayçil beni yanlız bırakma seni yaşatmam! "
Ona baktım o da bana sesli nefes alıp verdim.arkaya atladı. Elimi sertçe duvar vurdum.
"Ayçil? Gözlerin benden başkasına bakamaz..."Gözlerim doldu.
"Padişahım?!"
Halit paşa? Ha..hayır.nefes alıp verişim hızlandı.yutkunup arakama döndüm sarayda kimse yoktu sadece Ayçil ben ve çok az sayıda hizmetçiler vardı.
"Padişahım..? Ben size o kız gitmiyecek demedi mi!?"diye bağırdı.
"Ben... Onu durdurdum ama çok gü-"
Sesli nefes alıp verdi.boynumdan tutup beni padişahların portrelerine götürdü babamın öldüğünü anlatan makaleyi yüzüme fırlattı.
"Merhum babanız ve valideniz ikiside zehirlenerek öldü onu siz yaptınız şehzadeyi kim tahtan indirdi ben çünkü o güçlü bir karakter di ama siz...siz hiç birşeysiniz!!!"
Gözlerin sonuna kadar açarak söyledi.
"Yaşınızda küçük daha 19 sunuz ülkeyi öyle karaştıracağım ki kölem olucaksın.Ayçili de bulacağım!"dedi çıktı.
Çocukken döverek acıtırdı canımı, şimdide ise döve bilirdi ama bilerek sözlerle acıtıyor canımı ben bunları hak etmiyorum! Dedim
Ayağa kalktığımda güneş doğmaya başlamıştı 5 sulların da bedenimin yükü ağırdı.odama yürüdüm.
"Padişahım?! Ayçil hatun kaçmış!"dedi Ataman ağa.
Ona baktım umutsuz gözlerle.
"Onu bana getire billirmisin bütün şehir onun arıyor önce bizim ulaşmamız lazım."
"Peki hünkarım..."dedi çıktı.
Yatağıma geçip arakamı döndüm Ayçil'in şehzadeyle olan dedikoduları peki şehzadeyi öldüreceğim ama şu an değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Ferman
Fiksi Sejarah‼️KİTAP TAMAMEN KURGUDUR. İki farklı hayat. İki farklı dünya. Farklı acı, aynı göz yaşı. Kederin verdiği acımasız hayatlar. 15. yüzyılın kölelik döneminde ülkenin padişahı gözlerini dünyaya yumdu. Her şey Halit Paşa'nın, padişahın oğlunu henüz dört...
