It's Ours Now -JiKook ✓

🐥Final🐥

Evet arkadaşlarrr bir ficimizin daha sonuna geldikk

Sanki final olmamalı daha yazacak çok konu var gibi düşünsem de yapacak gerçekten bir şey yok, her zamanki gibi sonlara doğru sıkıldınız ve bu gayet doğal bir şey

Öhm hatırlatma. SİNGLE DAD'in ilk bölümü yayınladı yani bu bitince hemen ona koşabilirsiniz.

Neyse efendim geçelim bölümümüze

Sınır bolca sevgi🥺

"Anne anlamıyor musun? Babam diyorum, gördü diyorum, kesecek beni diyorum!" Minju sırt çantasına kıyafet atarken devam etti. "Yok, Yoongi amcamlara gidiyorum ben. İki üç gün gözükmeyeyim gözüne, unutur gider zaten. Değil mi?"

"Kızım saçmalama, bırak çantanı da. Gördüyse de gördü ne olacak? Hem ben biliyorum Kangdae'yi. Kötü biri de değil. Konuşurum babanla, hallederim ben. Sen de boşalt çantanı. Koş dersine bak. Zaten bütün yok muydu senin Lineer'den. Hadi ona çalış."

Minju'nun kararsız tavrına karşın Jimin son cümlesini bir kez daha tekrarlayıp çıkmıştı odadan.

Yani evet, Minju için büyük bir olay olabilirdi babasının onu bir alfayla görmesi. Oysa Jungkook diğer babalar gibi hiç olmamıştı ki. Ne yapacağını sanıyordu? Koskoca üniversiteye giden kızına ceza verip görüştürmeyecek miydi?

Tabi, kıskanacağı su götürmez bir gerçekti ama yine de bir şey yapacağını sanmıyordu.

Omega, koridorda yürürken oğlunun odasından gelen oyun sesiyle olduğu yere çivilendi. "Ya, Jeon Jeongsan! Hele seni bilgisayarın başında göreyim!"

"Anne girme odama!" Omeganın kapı kulpunu indirdiğini gören Jeongsan aceleyle bağırdığında Jimin de durmuştu.

"Neden?"

"Şey... Uyuşturucu kullanıyorum!"

"Bulacağın bahane..." Jimin içeri girdiği anda daha yeni kapanma ekranına gelen bilgisayarla başını iki yana salladı.

"Oğlum sen ne olsun istiyorsun? O bilgisayarı ders çalışacaksın diye almadık mı biz? Daha dokuz yaşında gözlük takacaksın. Bir kere daha iznim dışında açık görürsem... Bam'la oynamana izin vermem!"

"Ama banane! Evde yapacak başka bir şey yok ki!"

"Odanı toparla, ders çalış, ev işlerinde bana yardım et. Bak ne kadar da seçeneğin varmış."

"Of anne!"

"Anneye oflanmaz!" Jimin büyük bir tatminlik hissiyle  oğlunun odasından çıktıktan sonra kendi zaman dilimini yaratmam için oturma odasına ilerledi.

Geniş koltuğa oturduğu an koşa koşa yanına gelen Bam, hemen dizine yatmıştı omeganın.

"Bebeğim, en rahat çocuğum sensin bak. Biri kapılmış gönül işlerine, dersleri büte bırakıp duruyor. Diğeri desen dokuz yaşında ama şimdiden kavanoz dibi gibi gözlük takacak haberi yok."

Ebeveyn olmayı seviyordu. İki farklı yaştaki, iki farklı türün, iki farklı cinsiyetin, iki farklı sorunuyla aynı anda mücadele etmeye çalışmak çoğu zaman zor olsa da seviyordu. Çünkü o zamanlarda  yardımına eşi koşuyordu, aynı şimdi olduğu gibi.

Eve giren alfa, her zamanki gibi ilk durak olarak eşinin yanına gitmiş, senelerdir tombulluğunu koruyan yanaklara sulu sulu öpücükler kondurmuştu.

"Ay Kook~" Jimin daha birkaç dakika önceki gerginliğine karşın kucağındaki köpeğin üzerinde duran ellerini eşine sarmıştı bile. Huzur, asıl alfasında gizliydi.