It's Ours Now -JiKook ✓

🐥Tamirhane🐥

Upuzun bölümle geldim.

Yorumun zaten içinden geçiyonuz ama olsun, oyu 170'e falan çıkarıp yorumu klasik bildiğimiz gibi yaparsak müthişşş ötesi olur

"Evet aşkım vardık şimdi... Merak etme çantamda her ihtimallik şey bulunuyor... Ttalgi'nin de keyfi yerinde... Konum attım sana zaten, herhangi bi durumda gelebilirsin hemen... Zaten maske takacağım ve açık kısımda olacağız... Biz de seni seviyoruz..."

Sonunda telefonu kapatan Jimin'le derin bir nefes verdi Taehyung. Tüm yol boyu ara ara konuşmaları zaten bunaltmışken anlaşılan 'arkadaş zamanı'nda da aynı aramalarla taciz edileceklerdi.

"Sonunda kapatabildiniz." Alfanın tripli gibi çıkan sesiyle ona döndü Jimin.

"Ne yapayım? Endişeleniyor bizim için. Uzun süredir  dışarı çıkmıyordum onsuz. Bir de Ttalgi'nin anlık huysuzluklarını da biliyor, o yüzden hep dikkatli."

"Dışarı çıkmana izin vermiyor mu?" Alfanın hiçbir cümleyi umursamayıp sadece tek bir noktaya odaklanması, onu da yanlış anlamasıyla şaşırdı Jimin.

"Ne?"

"Baya, izin vermiyor mu? O yüzden mi dışarı çıkamıyorsun?"

"Saçmalama Tae, ne ben böyle bir şey için izin alırım ne de o kısıtlamaya çalışır."

"Öyle mi? Ama sana teklifle geldiğimde ilk işin onu aramak oldu."

"Çünkü haber verdim? Nerede olduğumu bilmeyi hak ediyor." Alfanın göz devirmesini fark eden omega devam etti. "Ne yapsaydım? Evden kaçar gibi gidip not falan mı bıraksaydım?"

"Yani, vaktinde aile evinde öyle yapıyordun."

"Çok sorumsuzca..." Devam etmeden önce şişkin karnına dönüp iki eliyle okşadı. "...Sakın böyle şeyler yapma Ttalgi. Baba da ben de endişeden ölürüz."

Taehyung'a şaka gibi geliyordu Jimin'in meleksi tavırları. Resmen alfaya dakika başı rapor veriyordu, konum atıyordu ve eski davranışlarını sorumsuzluk olarak tanımlıyordu.

Yine de daha yeni başladıkları günü en başından zehir etmek istemedi. Omegayı hafifçe onayladı ve önünde durdukları araç tamiri dükkanının içine girdi.

"Pekala Mini, eminim ki çok özlemişsindir. Bu yüzden beraber biraz uğraşalım istedim."

"Teşekkürler Tae, gerçekten özlemişim ama aracı bi tık daha dışarı yanaştırırsak, biliyorsun çünkü buradaki havayı solumam biraz sıkıntı."

"Hah, annen seni babanın tamircisinde doğurmamış mıydı?" Alfanın alaycı fakat komik tavrıyla gülmeden edemedi Jimin.

"Ya! Onların yaptığı tüm hataları yapsam... Jungkook kesin hastanelik olur."

"Nasıl yani?"

"Yanisi... Çok mükemmel biri. Aynı mükemmellikte bakıyor bana. Aynı mükemmellikte gelecek planları yapıyor. Onun bunca çabasına karşın tek yapmam gereken biraz dikkatli olmam, eh azıcık da şımarıyorum ama olsun."

Gözleri kısıktı omeganın. Yüzünde içten bir gülüş vardı. Alfaya minnettar gibiydi?

"Pekala... Şımarık omega... Gel sana tulum vereyim."

"E ama üstümde zaten tulum var." Taehyung sorgular bir tavırla omeganın tulumunu inceledi. Evet, bu bir tulumdu. Kot, karın kısmında birden fazla bebek ayağı detayı bulunan bir tulum. Üstelik sanki sanayiye değil de pikniğe gideceklermiş gibi içinde de beyaz body vardı.

"Emin misin Min? Üstün kirlenebilir."

"Yok ya, bir şey olmaz. Zaten öyle çok girişeceğimi sanmıyorum. Ben bir tabureye otururum, seni izlerim."