It's Ours Now -JiKook ✓

🐥Biyolojik Varlık🐥

Evet moralim rezil bozuk olduğu için bu bölümü yazmanın tam zamanı.

Ayrıca moralimi düzeltmek için hesabımdan Single Dad'e girip oy verip kütüphanenize ekleyebilirsiniz :(

Geçen bölümün sınırının dolmasını bekleyemedim ve tekrar anladım ki sınır dolduktan sonra bölüm yazmaya başlamalıyım :(

Sınır 220 oy 300 yorum

Olayın üstünden iki gün geçse dahi alfa hala sır küpü gibi hiçbir şekilde paylaşım yapmıyordu eşiyle. Kendi bile içten içe o kısa anda yaşadıklarını unutmak istiyordu.

Her ne kadar sürekli aklında dolansa da çok iyi rol yapıyordu. Bir gün veterinerde kalan, ardından  evine gelen 'Bam' ile oynarken, kızını severken ve eşini tatlı hediyelerle şımartırken hiçbir sorun yok gibi davranıyordu.

"Bam! Kayk!" Kızı televizyonda gördüğü gibi köpeğe komut verip yapmasını beklese de bunları bilmeyen köpek sırt üstü yatıp karnını açığa çıkartmıştı. Bunun anlamı belliydi; sev beni.

"Anne! Anne Bam kaykmıyo!" Annesine sitemle küçük köpeği gösterdiğinde Jimin ikilinin yanına oturdu.

"Bam daha çok küçük kızım. Şimdi seni anlamıyor ama büyüdüğünde biz ona öğreteceğiz ve anlayacak. Tamam mı?"

"O da mı küçük?"

"Evet küçük."

"Ben, ben küçüyüm. O büyük!" Kendiden bahsederken açık avcunu göğsüne vuruyor, olabilirmiş gibi daha tatlı gözüküyordu.

"Hayır aşkım bak senden ne kadar daha küçük gözüküyor. Daha bir yaşında bile değil. Ama sen kaç yaşındasın?"

"Ben..." Eline bakıp dikkatle üç parmağını kaldırdı. "...Bu... Üç!"

"Evet aşkım, üç yaşındasın sen. Şimdi Bam'ın küçük oluşunu unutmadan oynayın tamam mı?" Minik kız annesini onayladığında Jimin tekrar ikiliyi yalnız bıraktı. Biliyordu ki kızı olabildiğince dikkatli davranacaktı.

Asıl ilgilenmesi gereken yanlarında aşırı mutlu davranıp yalnız kaldığında dünyadan soyutlanan eşiydi.

Tabi Jimin oyunlarına kanmıyordu. Ona alan tanımaya çalışmıştı fakat iki gün de çok fazlaydı. Üstelik zaman geçtikçe alfasının ruh halinin iyiye gitmediğini mühründen dolayı çok rahat anlayabiliyordu.

Şimdi de alfa yalnızdı, yatak odasına bulabildiği tüm hukuk bürolarından yardım arıyordu fakat neye yardım istediğini bile bilmiyordu. Herhangi bir DNA testi sonrası Minju ile tek bağı kurdu olur, resmiyete ise 'üvey baba' olarak geçerdi. Aralarındaki bağ böylesine 'öz'ken nasıl 'üvey' kelimesini kaldırabilirdi ki?

"Hayatım?" Jungkook ne ara yanına uzandığını bilmediği eşine baktı şaşkınlıkla, hemen telefonunun ekranını kitledi sonra.

"Aldattığını bu kadar belli etme bari."  Jimin ne kadar espritüel yaklaşmış olsa da kafası dolu alfa ciddiye almış, şaşkınlıkla eşine dönmüştü.

"Aşkım ne diyorsun?"

"Tamam, espriyi anlayamayacak halde olduğuna göre gerçekten büyük bir olay var. İki gündür tutuyorum kendimi ama yeter. Anlat ki çare bulalım."

Alfa tekrar konuyu savuşturmaya çalıştı. "Min, gerçekten önemli değil."

"Minju'ya duygularını paylaşması gerektiğini öğretirken senin böyle kapalı kutu olman hiç iyi örnek değil. Kızına iyi örnek ol Jeon."