It's Ours Now -JiKook ✓

🐥Tören pt1🐥

Baya uzun bölüm oldu gelecek bölüm hakkında şimdilik pek bir fikrim olmadığından sınıra 200 oy 300 yorum diyorum dmgksmgkdmcksmc

Oturma odasına eşinin başında bekleyen Bay Jeon'a üstlerini değişeceklerini söyleyerek yatak odasına gelen çekirdek aile kısa sürede üstlerini değiştirseler de odadan çıkmadılar. Onun yerine fısıldaşarak durum analizi yapıyorlardı.

"Nasıl ailene hiçbir şey söylemezsin?"

"Aşkım iki yıla yakındır Afrika turundalar. Başlarda iletişim için uğraşıyorduk, onlar hep şehir merkezine gidiyordu ama zor olunca bıraktık. Zaten biliyorsun o zamanlarki ruh halimi, seninle tanıştığımdan beridir sence aklıma senden başka bir şey geliyor mu?"

Omega durumun ciddiyetini bozmak istemese de son cümle yüzünden bir türlü yüzünü ciddi tutamamış, alfasının kolunu nazlı bir edayla itmişti.

"Aptal... Peki şimdi ne yapacağız? Daha doğrusu nasıl anlatacağız? En neticesinde senin kısır olduğunu biliyordur ailen."

"Öncelikle kısır demeyelim; Ruta gereğinden az giren, girdiğinde verimli olmayan diyelim. Annem bilmiyor fakat babam da bu şekilde biliyor. Mucize oldu deriz, ne olacak?"

"Ne ne olacak Kook? Kandıramayız onları. Öz torunları olmadığını bilmeliler."

"Oho, doktor çok şey biliyor diye doktoru bile değiştik Jimin. Bunu bir sen bir ben bileceğiz, mezarda dahi lafı geçmeyecek. Öyle anlaşmadık mı?"

Yatakta boylu boyuna uzanan yavruyu kollarının altından tutup Jimin'e uzattı. "Kokla kızımın feromonlarını. Bak, çileğinin yanında iki cılız koku var: Biri senin, biri benim. Üstelik benim feromonlarımda dahi dikkatli analiz edersen çileği alabilirsin. Tek bir kişi çıkıp söyleyemez benim bebeğim olmadığını." Dedikten sonra yavruyu kendi kucağına alıp birkaç öpücük kondurdu. "Değil mi aşkım? Babanın feromonları sarmış mı seni? Koruyor muymuş?"

Minju gergin ortama rağmen babasından aldığı öpücüklerle oldukça sevimli kahkahalar atmıştı. En büyük şansı bu evde doğmaktı.

"Minju tamamen benim yavrum. Kimseye hiçbir şey anlatmak zorunda değiliz."

Jimin'in içi rahat değildi fakat eşinin kızlarına ne kadar düşkün olduğunu biliyordu. Onun kalbini kıracak tek bir şey yapmak istemediğinden onayladı. Jungkook nasıl isterse öyle anlatacaklardı.

"Jungkook! Gelin hadi anneniz ayıldı!"  İçeriden gelen sesle ikili ayaklansa da Jimin olduğu yerde durdu. 'Anneniz'deki çoğul eki üzerine alınmış, şaşkın şaşkın eşine bakmıştı.

"E artık senin de annen ya aşkım." Jungkook eşinin oldukça sevimli haline gülmeden edememiş, üstüne minik burnunun ucunu da azıcık ısırmıştı. "Gel hadi gidelim, hem tamamen tanışırsın hem de ben neler olduğunu anlatırım."

.........................

"Yani... Jimin senin eşin, Minju senin kızın... bir de beş aylık... Ay Kang görüyor musun? Oğlumuz ne düğününe ne evladının doğumuna çağırdı bizi!"

Bayan Park ayılmış ve tüm hikayeyi dinlemiş olsa da hala kendinde olduğu söylenemezdi. Kore'ye döndüklerinde aklından geçen hala bekar olan oğlunun evinde birkaç gün kalıp hasret gidermekti fakat şimdi gördükleri ve duydukları...

"Bize söylemeliydin Jungkook. Böyle büyük bir şeyi kesinlikle vaktinde bilmeliydik." Bay Jeon kucağında ona sanki uzaydan gelmiş gibi bakan Minju ile oynaşsa da ses tonu ciddi gibiydi. "Senden umudu kesmişken-"

"Baba yuh topu topu yirmi yediyim. Bugünlerde otuzdan önce evlenen yok bile."

"Töreni bizsiz nasıl yapabildiniz? Tek çocuğumun ve ilk torunumun törenini nasıl kaçırırım?!" Bayan Jeon hala koltukta bir o yana bir bu yana giderken hayıflanmıştı. Neyse ki Jungkook hemen açıkladı.