BENİMLE OYNAMA | yarı texting

0.5

14.07.2023

BENİMLE OYNAMA | TEXTİNG

0.5

Masal Okur'dan

Bugün günlerden çarşambaydı ve ben Selim ile yedi gündür konuşmuyordum. Onunla konuşmuyor olmam onu izlediğim gerçeğini değiştirmezdi.

Geçen hafta izlemediğim bölümü ertesi gün dayanamayıp izlemiştim. Üstelik onun bana attığı mesajlardan sonra izlemiştim. Sonuçta beni gören kimse yoktu. Ne yaptığımı benden başka bilen kimse yoktu.

Onu görmenin benim için nefes almak kadar acil olduğunu bilen hiçkimse yoktu.

Bana attığı sen de artık herkes gibisin temalı mesajlardan sonra üstüne düşününce haklı olduğuna karar vermiştim ve maalesef üzüntüden yataktan çıkmak istemezken bile onunla empati yaptığım için kendimden nefret etmiştim.

Farklı olabileceğim ne yapmıştım da onun için farklı olmayı bekliyordum?

Ona mesaj atan öylesine bir numaraydım. Bir de bana küçük hanım diyordu, muhtemelen beni olduğum yaştan daha küçük sanıyordu.

Sonuç olarak taktiğim elimde patlamıştı, Selim'in başrol olarak senaryoyu değiştireceğini düşünmek yerine senaristin senaryoyu değiştirmesini birinci elden sağlamalıydım. Yani annemin. En başından beri yapmam gereken buydu.

Tabii ki ona bunu işlemeye çalışıyordum ama bana kulak asmıyordu. Beni ciddiye almıyordu. Annemin reytinglerle çok ilgilendiği yoktu aslında. Kendisi bu işi yapmayı seviyordu. Eminim ki diziyi reyting sebebiyle bitirseler kendi kendine yazmaya devam eder ve hikayesini tamamlardı.

Bu yüzden dışarıdan gelen her türlü tepkiye kulağını tıkamıştı. Herkes de inat gibi benim söylediğimin tersini söylüyordu ama annem onlarla da ilgilenmiyordu. Bu duruma şükürler olsundu. Sosyal medyadaki fan kitlesine kalsa şimdiye kadar Hun Karacalı'nın üç çocuğu olmuştu. Hun Karacalı'nın kaç çocuğu olduğu da beni ilgilendirmezdi, isterse kendine futbol takımı kursundu. Beni ilgilendiren o çocukların nasıl meydana geldiğiydi.

Dünkü bölümü kendime mi anneme mi Selim'e mi olduğunu anlamadığım bir tepkiyle saatinde izlememiştim ve bu durum annemi çok şaşırtmıştı. Her hafta dakikalar öncesinde o koltuğun başına geçer ve dakika sayardım çünkü. Tabii şaşırırdı! Artık izlemenin içimden gelmediğini, dizinin ruhunu kaybettiğini söylemiştim. Başka şeyler de söylemiş olabilirdim.

Canım yandığında ağzımdan çıkanı kulağım çok duymazdı.

Annemi istemeyerek de olsa üzmüştüm.

Annem kendine güveni son derece yüksek bir kadındı. Genelde yaptığı işlerden övgüyle bahsedilirdi. Eleştirenler de oluyordu tabii, bu eleştirilerin çoğu boş eleştiriydi ve annem onları ciddiye almamayı çok iyi bilirdi. Ben sahte hesaplar açıp onlarla kavga ederdim ama annem bunu bilmezdi. Çünkü ben annemi annemin görmediği anlarda da savunurdum.

Ben onun biricik kızıydım, çirkin dünyadaki güzel masalıydım.

Beni ciddiye alırdı, ben de objektif bir şekilde yorumumu yapardım. Benim yorumlarım genelde olumsuz olmazdı zaten, eleştirdiğim nokta muhakkak annemin de kafasında tam oturmayan bir nokta olurdu. İki puzzle parçası gibi fikirlerimiz birbirini tamamlardı. Ben onun kızıydım, beni tam anlamıyla o büyütmüştü.