BENİMLE OYNAMA | yarı texting

0.7

16.07.2023

BENİMLE OYNAMA | TEXTİNG

0.7

Masal Okur'dan

Öpüşelim. En fazla ne olabilir ki? Bunu hayal etmedik mi? Ettik Masal. Ona öyle bir an yaşatalım ki bizi unutamasın. Öpüşelim.

Parmağımı saçıma doladım ve bir tutamını kıvırdım. O kadar sırıtıyordum ki çenem ağrımıştı.

Saçmalama Masal. Onu tanımıyorsun bile. Ne kadar güvenebilirsin ki ona? Öpüşmeyelim Masal. Tamam belki ilerde öpüşürüz ama böyle değil. Şimdi değil. Ne münasebetmiş ki ya?

Parmağıma doladığım saçlarımı açtım ve sinirle gözlerimin önünden çektim. İçimdeki iki taraf kavgaya tutuşmuştu ve birisi kalbimin birisi aklımın sesiydi. Birisini dinlesem çok mutlu olacağım kesindi ama ondan sonrasında daha büyük bir hayal kırıklığı yaşayabilirdim.

Öpüşmek planlanabilen bir şey miydi ki? Yine aklımın konuştuğu anlardaydım. Öpüşme spontane olmalıydı bir kere, birden şak diye gerçekleşmeliydi. O kadar büyülü bir an olmalıydı ki ne o ne ben o anı sonsuza kadar unutmamalıydık.

Bana o konuşmayı yapalı tam iki gün geçmişti.

Bugün günlerden cumaydı, sabahtan dersim olduğu için okula gitmiştim ama haftanın yorgunluğuyla okul çıkışı günü evde geçirmek istemiştim. Düşünüp bir karara varmam ve ona söylemem gerekiyordu.

Benim istediğim onun teni değildi sadece, ben onu tümüyle kendime istiyordum. Onunla temas edersem bu akıl almaz, kalbe sığmaz aşkımın iyice dizginlenemez olabileceğini düşünüyordum.

Selim ona olan hislerimi bilmeden bana bu teklifi yapmıştı. Onun gözünde yapacağımız şeyin hiçbir kıymeti yoktu muhtemelen. Bana, onda yanlış olan bir noktayı düzelten öğretmenmişim gözüyle bakacaktı. Bu kadar.

Ben bu kadar olmasına katlanamazdım ama. Onu öptükten sonra hiç mi hiç durmazdı kalbim.

Ama...

Kendime gelmeliydim. Beklediğim fırsattı bu benim. Tam bu noktada harekete geçmem gerekiyordu işte.

Beni görsün, gözlerimin içine baksın, ellerim büyük avuçlarının içinde kaybolsun istiyordum. Ona yakından uzun uzun bakmayı, kalbinin sesini duymayı, dudaklarımı elmacık kemiklerine bastırmayı ne kadar çok hayal etmiştim. Onu şimdi öpersem bunların gerçekleşmemesinden de korkuyordum. Onun için kısacık bir an olmaktan korkuyordum.

Diğer yandan Selim'i, o daha beni hiç tanımadan öpersem bu çok tuhaf bir başlangıç olacaktı. Kim öpüşerek tanışırdı ki? Önce onu öpecek sonra da ismimi mi söyleyecektim? Bu düşük reytingli dizilerde bile olamayacak kadar saçma bir an olurdu.

Her şey çok ama çok saçmaydı. Aşkın planı olmazdı, ele avuca sığmazdı. Sen bir gitmek istesen kalbin on derdi, sen frene basmak istesen ayağın gaz pedalına giderdi.

Düşünmeyecektim. Telefonu elime aldığımda içimden ne geçiyorsa onu yapacaktım. Onu gördüğümde mi karar verseydim acaba beni görmesini isteyip istemediğime?