BENİMLE OYNAMA | yarı texting

1.9

28.08.2023

BENİMLE OYNAMA | TEXTİNG

yorumlarınızı eksik etmeyin. favlamayı da unutmayın. öpüldünüz. 💋

güncel gürsel artıktay, bu gece
güneş, kelebek

1.9

Sağıma döndüm, uyuyamıyorum. Soluma döndüm, uyuyamıyorum. Düz yattım, yine uyuyamıyorum. Ters dönüp elimi yastığın altına soktum, böyle hiç uyuyamıyorum.

Oflayarak gözlerimi açtım. Saatlerim böyle geçmişti ve gözüme bir gram uyku girmemişti. İşin kötü tarafı aklımdaki hiçbir düşünceye uzun süre odaklanamamıştım. Selim'le yaşadığımız yakın anları düşünmeye başlayınca söylediğim ağır cümleler aklıma geliyordu, moralim bozuluyordu. Sonra kendimi tekrar öpüştüğümüz anları düşünürken buluyordum.

Uyuyamayacağımı anladığımda elime telefonu alıp saate baktım. Beşi çeyrek geçiyordu. Saat yedi buçukta kalkmam gerekiyordu zaten, dokuzda dersim olduğu için okula gidecektim. Ayağa kalkıp ışığı yakarken uzun süredir yazmadığım defterim geldi aklıma. O deftere genelde kötü hissettiğim zamanlarda yazardım. Şimdiyse nasıl hissettiğimi bilmiyordum.

Defterim dilimdi benim, sayfasını açtığım an dökülürdü kelimeler.

Çekmeceden defteri çıkartıp masanın üzerine koydum. Sandalyeyi çekip oturdum, en sevdiğim kalemimi aldığımda içimi dökmeye hazırdım.

Sevgili En Katlanamadığım İnsan,

Biliyorum, bazen de sevgili en mükemmel insan, diye başlayabiliyorum yazmaya. Mükemmel biri olmam katlanabilir biri olduğum anlamına gelmek zorunda değil bence. Bugün kendime daha bi' katlanamıyorum çünkü hayatımdaki en değer verdiğim adamın kalbini kırdığımı hissettim. O cümleleri kurarken onun için hiçkimse olmadığımın bilincindeydim, bu gerçek bana çok ağır geldi. Bu gerçeğe göğüs geremedim ben. Sonra fark ettim ki bizim için hiçkimse olan insanlar da aslında kalbimizi kırabilir.

Sevgili ben, bizi de öyle çok kırmadılar mı? Hatırlasana Masal. İlkokulda bir çocuk vardı. Şimdi adını bile hatırlamıyorsun ama hissettirdiklerini hiç unutmadın.

Veli toplantısı vardı. Annenin çok işi vardı, her zaman gelmeye çalışırdı ama o gün gelememişti. Gelecek kimsen yoktu, Masal. Sana sormuştu o çocuk, kim gelecek demişti. Kimse gelmeyecek demiştin. Annemin işi var. Annenin işi varsa baban gelseydi ya demişti sonra sana. Gelemez ki demiştim. Neden, öldü mü demişti. Ölmemişti ki baban. O yaşlarda henüz yalan söylemeyi öğrenmemiştin Masal. Benim babam yok ki, demiştin. Benim babam yok. Gülmüştü suratına.

Öyle şey mi olur? Piç misin sen, demişti.

Piç misin sen?

Piç misin?

Kelimenin anlamını bile bilmiyordun, Masal. Öylece bakakalmıştın. Ne evet diyebilmiştin ne de hayır. Bilmiyordun ki ne demek olduğunu. Eve gidince annene sormuştun. Sana bir şey dememişti ama sinirden nasıl köpürdüğünü görmüştün, görmüştün ve çok korkmuştun.

O zamanlar annenin de seni terk edip gideceğinden korkuyordun çünkü. Bu yüzden çok uslu bir çocuktun. Çok ders çalışırdın, öğretmenlerinden tek kötü söz bile duymadın. Her seneyi birincilikle bitirdin.

Ta ki bazı şeyleri fark edene kadar, bazı kelimelerin ne anlama geldiğini öğrenene kadar.

O kelimeyi kuran çocuğu hatırlamıyorsun ama hafızanı silseler Masal, o kelimenin anlamını öğrendiğinde hissettiklerini unutmazsın.