Chaos And The White Wolf ~Bucky Barnes [Tamamlandı]

3.9

"You will never be unloved by me. You're too well tangled in my soul."

"Marcus, Melanie'yi buraya getirmeni istiyorum." dedim endişemi sesime yansıtmamaya çalışarak.

Onu, ikimizi korumak için öldürmüştüm ve şimdi tekrar yaşadığını öğrenmek her saniye Mel'in güvende olup olmadığını düşündürtüyordu bana.

Üstelik kendini bana gösterdiyse büyük bir hamle planlıyor olmalıydı, o yüzden ayrılmamalıydık.

"Şimdi mi?"

"Şimdi." dedim tekdüze bir ses tonuyla. Her saniye benim için önemliydi ve şu anda fazlasıyla endişeliydim.

Kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra kalkıp gitmişti.

Bir süre sessizlik olurken ben kalkıp biraz buz getirmiş ve RJ'in yanına oturmuştum. Buzu Bucky'nin vurduğu yere bastırırken, "Yani seninle takıntılı olan o adam mıymış?" diye sordu Sam.

O sırada RJ, "Hayır." demişti. "Cinayetleri işleyen o ama Tatum'a takıntılı olan başka biri. Ya da yanıltmak için öyle bir numara yaptılar."

"Bana kalırsa da muhtemelen iki kişiler." diye konuşmuştu Leon. "Hem bu arkasını birisinin temizlediğini de gösterir."

"Ya büyük üçlüden biriyse?"

"Büyük üçlü ne, dostum?" diye sorunca Trevor, ben de bunun cevabını merak etmiştim.

"Androidler, uzaylılar ve cadılar."

Bu dedikleri her ne kadar peri masalı gibi gelse de son zamanlarda gündeme gelen ve kaybedilen o beş yıldan sonra her şeye inanırdım. Ayrıca bir süper asker ile çıkıyordum.

"Bu saydıklarından olduğunu sanmıyorum." dediğimde ciddiye aldığım için Trevor bana deliymişim gibi bakıyordu.

"Nereden bilebilirsin ki?"

"Çünkü onu küçüklükten beri tanırım." dedim iğrenerek. "O zamanlar sadece bir insandı ve şimdi de eski hâlinden bir farkı yok."

Aynı cılız beden ve pişkin ifade. Eksilen hiçbir şey yoktu yalnızca önceden benden nefret etmiyordu ancak şimdi nefretim karşılıklıydı.

"Belki de emrindeki insanlar öyledir, ya da o onlar için çalışıyordur."

RJ'e onaylayıp onlaylamayacağını görmek için baktım ve tepkisiz olduğunu görünce, "Yeter artık," dedim. "Beynim yandı, hiçbir sikim anlamıyorum."

Kapının açılma sesi geldiğinde herkes suspus olunca kimin geldiğini anlamıştım.

"Hey," diyen özlediğim sesi duyduğumda yutkundum. Belamı da sikse, o benim kardeşimdi ve ben onun için dünyayı yakardım.