Sabah beni ceren uyandırmıştı şaşırmıştım. "ne oldu ceren sabahın bu saatinde niye geldin" dedim yarı ayık şekilde. "kalk hadi hazırlan 2 saatin var bavulunu hazırla sen ben hayattatile gidiyoruz hadi kalk" dedi.
"hani ben işe gidiyorum ya burda çalışıyorum gelemem sen hayatla git" dedim. "sevgiliciklerin izin verdi" diyip dürttü. Sevgiliciklerim mii!!! "hadi kalk daha bavul hazırlayacaksın kendin hazırlanıcan yemek yiyeceğiz hızlı hadi" dedi.
Kalktım elimi yüzümü yıkadım. Yanıma 4 pantolon 4 tişört 3 crop 2 etek aldım. Yeterliydi zaten oraya gittiğimizde alırdık. Üstümü de şöyle giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Blazer çeket ateşin toprağında bir tane gömleğini aldım. 1 hafta göremeyecektim özlerdim kokuları vardı bunlarda biraz olsa özlemim giderdi. Aşağıya inince hayatı gördüm.
O da beni görünce bana doğru koştu sarıldım. "kucağına almıyacak mısın beni" dedi masum şekilde. Her sarıldığımız da alırdım ama şuan toprak ve ateş var alırsam öldürürlerdi. Ama hayatta istiyordu.
Kıramadım aldım yanağımı öptü ve kafasını boynuma koydu. Çocuk gibiydi şuan cerenin yanına gittim ve onlara gülümsedim. "günaydın efendim" dedim. Onlarsa sinirli bakıyorlardı.
"günaydın emir" dedi toprak. Sinirlendiğinde adımı söylüyordu. "günaydın ufaklık" dedi ters şekilde ateş. "nerede güzelim efendim" dedim toprağa bakarak. "yok artık güzelim" dedi ters şekilde. Kaşlarımı çatmıştım hayat kafasını kaldırdı ve inmek istediğini anladım onu yere bıraktım.
Ellerimi göğsümde birleştirdim ve tek kaşımı kaldırdım. "Allah Allah neden yokmuş" dedim ve hafif eğildim öne doğru. Oda beni taklit eder gibi öne eğildi "çünkü benim güzelim başkalarıyla arkadaşlıktan daha yakın davranıyor ve bu bizi delirtiyor" diyip doğruldu.
Hayatı kucağıma aldığımdan kıskandılar. "tamam o zaman bende ateşin Blazer çeketini senin de gömleğini geri yerine koyayım o zaman başkaları sevgilin var sanmasın" dedim ve sinsice gülümsedim. Sonra bavulu açtım gömleği çıkardım.
Toprak gömleği elimden aldı geri bavula koydu. Sonra elime bir yüzük uzattı. 3 tane altın düz yüzük vardı. Şaşkınlıkla toprağa baktım. "biri konuşmak tanışmak isterse yüzüğünü gösterip sevgilim var benim diyorsun kimse yanaşmıyor sana" dedi ve cerene döndü.
"emir sana emanet kimse dokunmuyor yakınlaşmıyor" dedi ceren de olumlu anlamda kafasını salladı. Ben ateş ve toprak yüzükleri taktık. "aynı şeyler sizin içinde geçerli o zaman özellikle eceme asla yüz vermiyorsunuz" dedim.
Defne ve Azra ablayıda çağırdım onlarla vedalaştım "ben yokken bu iki manyak size emanet eceme yüz verirlerse hemen arıyorsunuz beni olur mu" dedim. Gülümsediler "benim emirim isteyecek te redmi edeceğim" dedi yanağımı sıktı. Gülümsedim.
