Kalbi Olmayanlar

BÖLÜM 8 | ❝Son Bir Oyun❞

Bebeklerim, bomba gibi bir bölümle daha karşınızdayım. Malum bizimkilerin kaosu bitmiyor. 🤤

Şimdiden yıldıza basmayı unutmayın. Bol bol yorum bekliyorum. Keyifli okumalar. 🌸

🎵Bölüm şarkısı: Fabian Secon, What Do I Live For

8. BÖLÜM

❝Son Bir Oyun❞

21 Aralık 2018 (Geçen sene Lise ikinci dönemin başları)

Bunaltıcı derecede sıcak hava, nadiren de olsa esen sıcak rüzgar onu yeterince terletmemiş gibi bir de tepesinden çekilmemekte olan ısrarcı güneş vardı. Melina Lavin Atabay, sıcak havalardan nefret ediyordu. O kesinlikle kış insanıydı. Buna kendi içinde bir kere daha kanaat getirirken güneşten kısılan gözlerine engel olamayarak nefesini sıkıntıyla dışarıya verdi. Bileğindeki lastik tokayı çıkarıp elleri yardımıyla saçlarını at kuyruğu şeklinde topladı. Bir an önce antrenman saatinin gelmesini, buzun üzerinde serinlemeyi istiyordu.

Okulun buz hokeyi takımındandı. İki senedir bu sporla ilgileniyor, her geçen gün kendini daha fazla geliştiriyordu. Takımın vazgeçilmez oyuncularından biriydi, tabii Mina Solakerden sonra.

"Dün geceki elbisen neydi öyle, tek kelimeyle mükemmeldin. Mankenlerden daha iyi taşıdın." Melina, arkadaşını iltifatlara boğan iki kıza dönüp baktığında gözlerini devirmeden edemedi. İkisinin de otuz iki dişi ortaya çıkmış bir vaziyette sahte gülüşlerini süslüyordu.

"Evet! Bayıldık ya! Kesinlikle mankenlerden daha güzeldin." Mina gülümsedi ve koyu kumral saçlarını geriye doğru attı. Melina, şaşkınlığını belli etmemeye çalışarak yanına duran en yakın arkadaşına baktı. Her an bu iltifatlara kusacak kadar dolmuştu fakat şaşırdığı şey Mina'nın hala bu iltifatlara nasıl katlandığıydı. Sorusunun cevabını elbette kendi aklından cevaplamayı tercih etti. Orta okul sondan beri yakın arkadaşıydı ve onu iyi tanıyordu. Melinaya göre her zaman olduğu gibi şımarıktı, hiç değişmemişti. İltifatlara boğulmayı ve de gözlerin sürekli onda olmasını severdi. Hep birinciydi. Konu her ne olursa olsun.

Haliyle, Mina Solaker Averd liseninin en dikkat çeken kızlarındandı. Dün gece annesinin yeni çıkardığı koleksiyonun tanıtımı için defilede manken olarak yer almıştı. Bu da okuldaki yeni gündem haline gelmişti.

Melina homurdanarak mırıldandı. "Bir bitmediniz."

Bahçedeki bankta birlikte oturduğu Mina ve karşılarında duran iki kız başını ona çevirdiğinde buz mavilerini kızların üzerine odaklamıştı. "Artık gitseniz diyorum, kızlar." Dediğinde Mina dirseğiyle, yanında oturan arkadaşını hafifçe dürttü. Ama Melina bunu umursamayarak tekrardan konuştu. "Sabahtan beri bir susmadınız da. İşlerimiz var."

Saçını topuz yapmış olan sarışın kız yanındaki diğer arkadaşını kolundan tutup çektiğinde "Neyse, sonra görüşürüz Mina." Dedi. Yüz ifadesinden moralinin düştüğü anlaşılıyordu. Mina burukça tebessüm etti. Oturdukları bankın önü açıldığında Mina iç çekerek Melinaya döndü.

"Niye öyle davrandın şimdi?"

Melina göz devirerek arkadaşına döndü. "Bir saat sonra maçtan önceki son antrenmanımız var, Mina. Kafamı toparlamam, konsantre olmam lazım. İki gün sonra karşı okuldaki kızları o buz pistine gömeceğim." Ciddiyet barındıran ses tonu, hırsıyla birleştirdiğinde tuhaf bir şekilde ürpertici oluyordu.

Melina'nın bu tavrına karşılık Mina tek kaşını kaldırarak konuştu. "Fazla abartmıyor musun? Alt tarafı maç Mel."

Ağzı hafifçe aralandı. "Alt tarafı maç mı? Takımın lideriyle mi konuşuyorum?"