Chapter 11: ''ပိုဲညးၜါ မံင်အာဗီုရဲဏောင်''

2.6K 104 9
                                    

~Is he truly trying to comfort me or is this sympathy? Anyway, I like neither of them~

ပထမနှစ်ရဲ့ ပထမနှစ်ဝက်စာမေးပွဲကိုဖြေပြီး တစ်ပတ်ကြာတော့ သူတို့မောင်နှမသုံးယောက်သုံးယောက်လုံး ရွာကိုပြန်ဖို့အဝေးပြေးကားဂိတ်ကိုရောက်လာကြပြီ။

''အစ်ကိုလတ်ကား​မောင်းရမှာပျင်းတာနဲ့ ဒီအဝေးပြေးကားကြီးစီးရပြန်ပြီ။ ကားပေါ်တက်လာကတည်းက မူးချင်နေပြီလို့...''

''မပူနဲ့...။ အစ်ကိုတို့မှာ ပစ္စည်းအစုံပါတယ်။ ​ဟောဒီမှာ ရှုဆေး။ ဒါက အန်ရင်ရဖို့ကြွတ်ကြွတ်အိတ်။ လမ်းမှာမမူးအောင်စားဖို့ အချဥ်ပေါင်း။ ခေါင်းမူးလာရင်လည်း အဆင်သင့် ပလာစတာကပ်လို့ရအောင်လည်း ဆောင်လာသေးတယ်။ ဒီလောက်စုံတာ နောက်ထပ်ဘာလိုသေးလဲ''

''ပေါတောတောနဲ့...''

''ဘာပြောတယ်။ အဲ့ဒီပေါတောတောက မင်းအစ်ကိုနော်''

''ဘာပြောနေလို့လဲ''

အစ်ကိုလတ်နဲ့အစ်ကိုငယ်ကြောင့် ရာရာခေါင်းခါသွားသည်။ လောလောဆယ်တော့ ကားမမူးသေးတာကြောင့် Headphone ကိုတပ်ပြီး သီချင်းနားထောင်နေလိုက်သည်။

''သက်ရာ... ထွန်းပိုင်တို့ရော ဘယ်နေ့ဆင်းလာမှာတဲ့လဲ''

''ကျွန်တော်ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲအစ်ကိုလတ်ရ''

''ဟော်...မင်းတို့အချင်းချင်း အခုထိမပြေလည်​ကြသေးဘူးလား''

''သူနဲ့ကျွန်တော်က ဘာမှမဖြစ်ထားဘူး။ ပြီးတော့ သူ့ကိစ္စဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုမေးနေတာလဲ။ သိချင်ရင် အစ်ကို့ဘာသာသွားမေးပါလား''

''​ဟော်...သူ့သူငယ်ချင်းက မင်းလေ။ ငါကသူ့သူငယ်ချင်းမှမဟုတ်တာ''

''သူ့အကြောင်း မကြားချင်ဘူးအစ်ကိုလတ်ရာ''

''ဒီလောက်ခါးသီးနေပုံထောက်ရင် ထွန်းပိုင်တော့ တော်တော်ချော့ယူရဦးမယ်ထင်တယ်''

''ဘာကိုချော့မှာလဲ... အစ်ကိုလတ် တော်လိုက်တော့ဗျာ''

''တော်ဆိုလည်း တော်ရမှာပေါ့''

ရာရာကတော့ ပါးစပ်ရှည်ပြီး အစ်ကိုလတ်ကိုဘာတွေသွားပြောထားပြန်တာလည်းမသိဘူး။ အဲ့လိုနဲ့ မနက်ခုနစ်နာရီကတည်းကထွက်လာလိုက်တာ နေ့လည်တစ်ဖြတ်ထမင်းစားနားပြီးတာနဲ့ ညနေသုံးနာရီလောက်မှာ ရွာထိပ်ကိုသူတို့ရောက်လာခဲ့သည်။ အမေတို့က သူတို့ရောက်မယ့်အချိန်ကိုမှန်းပြီး ထိပ်မှာအဆင့်သင့်စောင့်နေသည်။

My Romance Belongs to You💚''အ-ရာရာ-မင်းပိုင်-တယ်'' {Completed}حيث تعيش القصص. اكتشف الآن