Apple's First Fall | Strand Series 1

31

Communication is really the key. It is the most important key to living a happy, successful, and rewarding life.

Though, it's also hard to communicate. Lalo na kapag galit ka, kapag nasasaktan ka, kapag wala kang tiwala. It's hard.

Pero hindi kase pwedeng hindi. Kase paano maayos ang lahat, paano ka matututo, at paano ka malilinawan kung matatakot kang makinig at makipag-usap, diba.

***

I yawned while stretching. It's already five in the morning. Sa wakas ay nakarating din kami sa El Nido Port. It was really a long drive.

Pag-tapak ko sa pababa ay halos manginig ako sa lamig ng hangin. I'm now wearing a t-shirt, pero ramdam ko pa rin ang lamig ng umaga.

Lumapit ako sa mga kasama kahit na antok pa rin. They were talking about stuff. Bahagya akong napatalon sa gulat ng may biglang nag-patong ng jacket sa balikat ko. When i look at it, i saw Isaac yawning while fixing his curly hair.

Mag-sasalita palang sana ako ng biglang mag-salita si Kenzo, ang isa sa mga kaibigan ni Isaac. "Should we get some breakfast first? Sabi ni Cece mamayang seven pa naman daw ang alis natin." tanong niya na agad naming sinang-ayunan.

Nilingon ko si Isaac at nakitang nakatingin ito saakin. Hindi ako nakagalaw ng hawakan nito ang mag-kabilang balikat ko at iniharap ako sa gawi ng mga kasama para mag-lakad papunta sa isang karinderya.

"Morning," he whispered that made me shriver.

Lumingon ako sakaniya at babatiin din sana siya ng biglang may humila at umakbay dito. It was Zoren, his cousin.

"Umagang umaga, landi." nakakalokong saad nito habang nakangisi pa. Tumingin siya saakin. "Huwag ka namang rumupok agad, Poms. Nag i-enjoy pa kami sa kalungkutan ni Vaughn."

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nito. Nang tignan ko si Isaac ay nakita kong masama na ang tingin nito kay Zoren. Halos matawa naman ako nang bigyang niya ng kaltok sa ulo ang pinsan.

"Aray, putangina!" malutong na mura nito, kaya nakakuha nanaman ito ng kasunod na kaltok kay Isaac. "Araㅡtarantado ka, Isaac!" mura niya kay Issac. Tumingin ito saakin at ngumuso. "Pahirapan mo talaga 'to, Poms. Maraming babae 'to nung wala ka!"

His voice sounds like he's just teasing me, pero ang katabi niya ay sineryoso ito dahil halos mabanggit na nito ang lahat ng mura na alam niya. I raised my brows and shook my head. Is he guilty? Bakit masyado siya mag-react, e, halatang iniinis lang siya ng pinsan niya.

Umirap ako at hinampas sa braso Isaac bago sila iwang mag-pinsan. Walang lingon akong nag-lakad papunta sa pwesto ni Drew ng nakasimangot pa rin.

"Gutom ka na?" takhang tanong ni Drew ng mapansin ako sa tabi niya.

Inis akong lumingon sakaniya at tumango. "Oo, tara na." irap kong saad at naunang nag-lakad.

"Luh, gagi?" rinig kong bulong niya na hindi ko naman na pinansin pa.

I thought it's okay now, dahil may fiance pala ang Elaine na 'yun, dahil nasearch ko sa internet kanina. Now, may mga ibang babae pa pala, wow ha. Ang defensive niya masyado kay Zoren kanina. Baka naman kase totoo.

Argh! Nakakainis kang kulot ka!

Nakasimangot akong pumasok sa may karinderya. When Bien saw us he immediately wave his hand. He sign us to go there, kaya dumeritso na rin kami sa lamesa nila.

"Uy, uy! Dyan ka na Poms." turo ni Bien sa katabing upuan ni Eron.

I glance at him to ask for permission. Mukhang nagulat pa siya ng tumayo siya at siya mismo ang nag-hila sa upuan. I say my gratitude before sitting down.