"Bana bak, sen beni hırsızlıkla suçlayamazsın!"
"Suçlarsam ne olur?"
"Hiçbir şey olmaz! Ben koskoca Firuze Parfümeri'nin ceo'su Mehmet Bera Özkayahan'ım, ya sen? Sen kimsin de senin suçlaman bir şeylere sebep olsun ha? Kimsin sen?"
Karadeniz damarım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FİRUZE SADE ERDEN
"Yaptığın şeyin ne kadar tehlikeli olduğunun farkında mısın Sade?"
Bilge'nin sesiyle birlikte tuttuğum deney tüpünün içindeki maddeyi dökmekten vazgeçip sinirle ona baktım. "Koydum kafaya, patlatacağım bu laboratuvarı Bilge!"
Elimdeki tüpü dikkatli ama sert bir şekilde alıp, "Bari kendin içinde değilken patlat!" dedi sinirle. Ve söylenmeleri eşliğinde arkasını döndü. "İyice kafayı yedin ya. Hayır ne olmuş yani Artvin'e tayinin çıktıysa?"
"Sorun da bu," derken peşine takılmıştım. "Benim tayinim buraya çıkmadı. Benim tayinim zaten İstanbul'daydı! Sırf öğretmeni olduğum lisenin müdürünü, bana sarkıntılık yaptığı için dövdüm diye sürüldüm bu Karadeniz'e!"
Bundan 4 ay önce İstanbul'daki bir lisede kimya öğretmeni olarak çalışma hayatıma başlamıştım. Ve uçkur düşkünü bir müdüre hak ettiği karşılığı verdiğim için Artvin'deki bir liseye sürülmüştüm.
"Unuttuysan hatırlatayım Sade... Sen Karadenizlisin."
Sözlerimin içinde takıldığı tek noktanın bu olması öfkelenmeme sebep olsa da, "Bu Karadeniz'i seveceğim anlamına gelmiyor ama!" demeyi de ihmal etmedim.
Zorla getirildiğimden olsa gerek, Karadeniz'e karşı nefretle doluydum.
"Ben çok sevdim valla burayı. İyi ki tayinim çıkmış da buraya gelmişim."
"Neyini sevdin Allah aşkına ya? Güneş bile gelmiyor kızım buraya. Baksana, hava hep karanlık!"
"Özel sektörün karanlığından sonra, Karadeniz günlük güneşlik geliyor bana."
"Özel sektör diye bahsettiğin de, Firuze Parfümeri markası." Uzaklara dalıp cümlemin devamını içimden getirdim.
5 kere hazırladığım örnek parfümü gönderip 5'inde de dönüş alamadığım o marka...
Kimya bölümünü kazandığımdan beri hayalim, ürettiği parfümleri çok beğenilerek satış rekorları kıran ve dünyaya açılan bir kimyager olmaktı. Bunu yapmanın yollarından biri kendime bir parfüm markası oluşturmak olsa da, henüz yeterli düzeyde bir sermayeye sahip olmadığım için bu konuya giden yolun önce bir markada çalışmaktan geçtiğini düşünmüş ve alanının en ünlülerinden olan Firuze Parfümeri'ye, adımı da taşıyor olması sebebiyle ayrı bir sempati besleyerek iş başvurusunda bulunup durmuştum. Ancak maalesef ki orada çalışma hayalim hayal olarak kalmaktan öteye geçememişti ve kendimi bir devlet okulunda kimya öğretmeni olarak bulmuştum.
"Anma şuranın adını," diyen Bilge'yle düşüncelerim arasından sıyrıldım. "Oradaki herkes manyağın teki. Çalışanlarına yapmadıkları mobbing yok onların."
