"Bana bak, sen beni hırsızlıkla suçlayamazsın!"
"Suçlarsam ne olur?"
"Hiçbir şey olmaz! Ben koskoca Firuze Parfümeri'nin ceo'su Mehmet Bera Özkayahan'ım, ya sen? Sen kimsin de senin suçlaman bir şeylere sebep olsun ha? Kimsin sen?"
Karadeniz damarım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FİRUZE SADE ERDEN
"Hemen, bana söylediğin gibi, Sade Hanım'ın ayaklarına kapanıp yaptıkların yüzünden seni affetmesi için yalvar."
Duyduğum cümleyle kaşlarım şaşkınlıkla havalandı. Bana telefonda, kendi ayaklarına kapanarak af dilemem gerektiğini söyleyen adama, her ne kadar bunu yaptırmaktan sadistçe bir keyif alacak olsam da; özrü yüzünden onu affetmek zorunda kalmamak adına, "Böyle bir şeye gerek yok," diyerek babaannesine baktım. Çünkü bu özür fikrinin babaannesinden çıktığını anlamamak için aptal olmak gerekirdi.
"Hayır var."
Firuze Hanım'ın sözünden dönmeyeceğini benim gibi anlayan torunu, dişlerini ve yumruklarını sıktı. Ve saniyeler sonra, sanki bana evlenme teklifi edecekmiş gibi tek dizinin üzerine çöküp, tam karşısındaki duvara bakarak, "Özür dilerim," dedi.
Dayanamayıp, "Duvardan mı?" diye sorduğumdaysa; öfkeden büyüyen göz bebeklerini benimkilere dikti. Ve gözünü bile kırpmadan, tek nefeste konuştu. "Firuze Sade Erden, bilinçli ya da bilinçsiz bir şekilde sana karşı yaptığım bütün yanlışlardan dolayı senden özür dilerim. Lütfen beni affet."
Zerre miktarda inandırıcı gelmeyen hâlini şöyle bir süzüp, "Ezberin kuvvetli," diyerek gözlerimi kıstım. "Ama duyguyu veremiyorsun."
Sağ gözü seğirirken, "Vereceğim ben sana duygumu," cümlesiyle beni çaktırmadan tehdit etti. Ancak tehdidine kulak asmayıp babaannesine içerisini işaret ettim.
"Buyurun lütfen, kapıda kaldınız."
"Teşekkür ederim," diyerek içeri geçen Firuze Hanım'a göz ucuyla, eğer onunla birlikte girmezse onu içeri almayacağımı adı gibi bilen ve babaannesinin peşine takılan Bera'ya ise dikkatle baktım. O ise az önce yaşananlar yüzünden bana gücenmiş (!) olacak ki bakışlarıma karşılık vermeyi reddetti.
Evin kapısını kapatmadan önce etrafa bakıp kimsenin bizi gözetleyip gözetlemediğini kontrol ettim. Dikkatimi çekecek biri olmadığını gördüğümdeyse kapıyı kapatarak peşlerinden içeri girdim.
Bilge, yıllardan beri ekmeğini yediği markanın değer kaybetmesine yol açtığı için Firuze Hanım'la karşılaşmaktan korktuğunu söylemiş ve dışarı çıkmıştı. Bu yüzden evde yalnızca üç kişiydik.
"Bir şey içer miydiniz Firuze Hanım?"
"Teşekkür ederim Sade Hanım, direkt konuya geçsek daha iyi olur."
Israrcı olmadan tam karşılarında yer alan tekli koltuğa oturduğumda, "Sizi dinliyorum," diyerek sözü ona bıraktım.
"Laflarıma, en çok satan 5 parfümümüzün sizin tarafınızdan yapılmış olduğunu yeni öğrendiğimi söyleyerek başlamak isterim. Laboratuvar asistanımız Sezin bir şekilde sizin parfümlerinize ulaşıp, kendi yapmış gibi göstererek bize sunmuş. Biz de parfümlerinizi oldukça beğenerek seri üretime geçip, satış rekorları kırdık. Firuze Parfümeri bugün bu kadar ünlüyse, bunda sizin payınız oldukça yüksek."
