"Bana bak, sen beni hırsızlıkla suçlayamazsın!"
"Suçlarsam ne olur?"
"Hiçbir şey olmaz! Ben koskoca Firuze Parfümeri'nin ceo'su Mehmet Bera Özkayahan'ım, ya sen? Sen kimsin de senin suçlaman bir şeylere sebep olsun ha? Kimsin sen?"
Karadeniz damarım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MEHMET BERA KORALTAN
"Günaydın Bera Bey!"
Şirketten içeri girer girmez gördüğüm kişiyle birlikte duraksadım. Dün bahsi geçen Sezin bu kızdı. Keşfettiği kokular benim için ne kadar dikkat çekici olsa da, yüzü bir o kadar silikti. Tıpkı diğer tüm çalışanlarımın yüzü gibi.
Onu hatırlıyor olmam, parfümlerinin çok tutması sebebiyle genel kurul toplantımıza davet edilmesi ve orada babaannem tarafından hediyeler sunulmasından kaynaklıydı.
"Biliyor musunuz, dün siz şirketten çıktıktan sonra Firuze Hanım yeni çıkaracağımız parfümü seçti. Ve bilin bakalım yine kimin parfümü seçildi?"
Babaannemin beni kovduktan sonra tüm profesyonelliğiyle yeni sezon ürünümüzün seçimini yapmış olması ve tıpkı benim gibi Sezin'in tarzını beğenmiş olması, objektifliğimden emin olmamı sağlarken; "Tabii ki benim!" diyen Sezin'e ciddi bir tavırla bakmayı sürdürdüm. "Parfümü siz de koklamak ister misiniz?"
"Daha sonra," diyerek yanından geçip gittiğimde, dışarıda bir telefon görüşmesi yapan Kerem de saniyeler sonra, tam ben asansörü beklerken yanımda belirdi.
"Herhangi bir özür mesajı geldi mi?"
"Hayır. Bu saatten sonra gelmesine de gerek yok. Çünkü çoktan dava dilekçemi oluşturması için avukata talimat verdim."
"İyi halt ettin be oğlum. Ya ikisi de öğretmen. Kızların huzurunu bozmasana."
Bindiğimiz asansörde en üst kata bastım. "Sadece Bilge'nin huzurunu bozacağım, diğer kızla alıp veremediğim yok." Kaşlarımı çatarak elimi cebime attım. "Hatta şimdi ona kırdığım parfümünün telafisi için para göndereceğim."
"Bence gönderme."
"Niye?"
"E kız dün istemediğini açık açık söyledi ya."
"Onu öylesine demiştir o. Kim paraya hayır der?"
"Bence o kız der abi. Sen beni dinle, gönderme para falan."
Onu hiç dinlemedim. Ve avukatımın bankacı eşi vasıtasıyla bulmuş olduğum hesap numarasına hızlı bir havale yaptım.
"Ne kadar gönderdin lan?" diyerek telefonumu elimden alan Kerem'in ekranda gördüğü tutara gözlerini büyüterek baktığını gördüğümdeyse göz devirerek telefonumu geri elime aldım.
"1 milyon TL mi? Manyak mısın oğlum sen? Yanlış anlar kız!"
"Yanlış anlayacak bir şey yok. Onun emeğine az bile bu para. O parfümü satışa sunsak, milyarlar kazanırız. Ben kıza hak ettiğini gönderdim. Ki emin ol bundan çok daha fazlasını da hak ediyor olabilir."
