"Bana bak, sen beni hırsızlıkla suçlayamazsın!"
"Suçlarsam ne olur?"
"Hiçbir şey olmaz! Ben koskoca Firuze Parfümeri'nin ceo'su Mehmet Bera Özkayahan'ım, ya sen? Sen kimsin de senin suçlaman bir şeylere sebep olsun ha? Kimsin sen?"
Karadeniz damarım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FİRUZE SADE ERDEN
Kulaklarıma dolan telefonumun sesiyle kaşlarımı çatıp gözlerimi aralarken, duvardaki saatime baktım. Ve saatin 11'e geldiğini görüp gözlerimi büyüterek hızlıca yatakta oturur konuma geldim. Sonra da çalışma masamın üzerinde çalmakta olan telefonumu almak için ayaklandım.
Masaya yaklaştığım ân telefonun ekranında yazan B harfini görerek duraksadım. Arayan Bera'ydı. Ve içimden bir ses bunun ilk araması olmadığını söylüyordu.
"Alo?" diyerek aramasını açtığımda, "Hele şükür ya!" şeklinde aldığım karşılık da iç sesimin haklı olduğunu net bir şekilde belli etti. "Bir ân gerçekten dün beni evlilik vaadiyle kandırdığını falan zannettim."
Sabah sabah hiç şaka çekecek havada olmadığımdan, "Uyuyakalmışım," dedim yalnızca.
Sesimdeki ciddiyeti sezmiş olacak ki, "Anladım," deyip birkaç saniye sustu. Sonra ise kısa bir ııı'lamanın ardından uykumun tamamen açılmasına sebep olacak bir şey söyledi. "Ben aşağıdayım."
Hızlı bir şekilde penceremin önüne gelip perdemi çekerek camdan dışarı baktığımda, birkaç metre ileride arabasının hemen yanına yaslanmış bir şekilde bana bakan Bera'yı gördüm.
Beni gördüğü ân, elini havaya kaldırıp bana selam verdiğindeyse hızlıca perdeyi örtüp içeri geçtim.
"Burada ne işin var?"
"E seni götürmeye geldim?"
"Nereye götürmeye?"
"Sarıyer Evlendirme Dairesi'ne!"
Bu cevap Bera'dan değil, arkadaşı Kerem'den gelmişti. Onun nereden çıktığını merak edip yeniden camdan dışarı baktığımda, dünkü gibi arabanın camından sarkmış bu yöne baktığını gördüm.
Aramızdaki onca mesafeye rağmen yüzümdeki korkuyu nasıl seçebildiyse sokakta yankılanacak yükseklikte bir kahkaha atıp yeniden içeri girmeme sebep oldu.
"Gördün mü kızın gözlerindeki korkuyu? Seninle evlenmenin ne kadar kötü bir şey olacağını tahmin ediyor belli ki. Korkma Sade, hemen evlenmiyorsunuz. Biraz daha bekarlığın tadını çıkarabilirsin."
"Sus artık Kerem!" diyen Bera, sesini birkaç ton alçaltarak adımı söyledi. "Sade... Sen ona bakma. Buraya, evlilikle ilgili prosedürleri halledelim diye geldim. Eğer bir işin yoksa, bizimle gelebilir misin?"
Annemin dün geceki sözlerine rağmen onunla gidecek olmak vicdanımı sızlatıyor olsa da, "Olur," diyerek aramayı sonlandırdım. Ve önce elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim.
