Hot Chocolate

အပိုင်း(၁)

ကျွန်တော်သူ့ကိုစတွေ့တဲ့အချိန်ကတည်းက သူ့နောက်ကိုပြေးလိုက်တယ်၊ သူနဲ့အတူ ဘေးချင်းယှဉ်လက်တွဲသွားနိုင်ဖို့ ကျွန်တော်အားကုန်သုံးပြီး သူ့နောက်ကိုပြေးလိုက်ခဲ့တယ်၊ မရပ်မနား ပြေးလိုက်နေရင်း ဘယ်ထိရောက်ပြီး ဘယ်မှာစလဲ ကျွန်တော်တဖြည်းဖြည်းဝေဝါးလာခဲ့တယ်။ သတိထားမိတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်အရှေ့မှာ ဘာမှမရှိတော့ဘူး၊ ဆက်တိုးမိရင် ကျမယ့်ချောက်နက်တစ်ခုကိုကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတယ်၊ သူ့ကြောင့်ပျောက်ဆုံးနေခဲ့တဲ့ ကျွန်တာ့်အသိစိတ်က ကျွန်တော့်ဆီမှာ ပြန်ရောက်ရှိနေပြီထင်ပါရဲ့။

သူ့ဘဝထဲက‌ထွက်ပြီး ကိုယ့်ဘဝကိုယ်ပြန်ရှာဖို့အချိန်ကျပြီဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော်တွေးမိသွားသည်။ သူ့မင်္ဂလာဆောင်သတင်းသည် ကျွန်တော့်အတွက်ဘဝပျက်စရာသတင်းဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ထိုသတင်းကြောင့်ပင်ကျွန်တော်လမ်းမှန်သို့ရောက်လာခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ car accident ဖြစ်ခဲ့မှုအပေါ်ကျွန်တော် ကျေးဇူးတင်စိတ်ပင်ဝင်မိ၏။

မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်မိ‌တော့ ဆေးရုံမျက်နှာကျက်အဖြူရောင်က ကျွန်တော့်အမြင်အာရုံထဲ ချင်းနင်းဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့အသိစိတ်တွေကလည်း ထိုအဖြူရောင်ကဲ့သို့ရှင်းလင်းနေခဲ့လေပြီ။

လွန်ခဲ့သော၅နှစ်~

ယနေ့တွင် A တက္ကသိုလ်၏ ‌ကြိုဆိုပွဲပါတီအခမ်းအနားရှိလေသည်။ စီနီယာတန်းဖြစ်နေပြီဖြစ်သော ဂျိုရှုအာအဖို့ ထိုပွဲသည်တက်ဖို့မလိုပေ။ သို့သော်ငြား သူမတက်လို့လည်းမရစရာအခြေအနေအကြောင်းအရပ်များလည်းရှိပေသည်။ အကြောင်းသည်ကား သူသည်လည်းကျောင်းသားသစ်နှင့်မခြားသောကြောင့်ပင်။ ‌ကိုးရီးယားတွင် နှစ်နှစ်တက်၍ မနှစ်ကတင်မှ သူ၏အဘွားနေမကောင်းသောကြောင့် LAသို့ပြန်ကာ အဘွားအားစောင့်ရှောက်ရင်း တတိယနှစ်ကိုတက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ယခုစတုတ္ထနှစ်တွင်မှ အဘွားသည်လည်း ကိုးရီးယားတွင်နေချင်သည်ဆိုလာသောကြောင့် မိဘများရှိရာ ကိုးရီးယားသို့ပြန်လာပြီး ကျောင်းဆက်တက်ခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ယခင်ခင်ခဲ့သောသူငယ်ချင်းများမှလည်း ဇွတ်အတင်းတိုက်တွန်းသောကြောင့် မသွားချင်လည်းသွားရပေဦးမည်ဖြစ်သည်။ လူတအားများလျှင် စိတ်ရှုပ်ရသောကြောင့် သူပထမနှစ်တက်စဉ်တုန်းကပင် ကြိုဆိုပွဲမတက်ပေ။ ယခုအတန်းကြီးခါမှ တက်ရပေဦးမည်။