Part-12
ရွဴး!
ပါးကိုထိလာေသာ္အထိအေတြ႔ကိုသူမလြန္ဆန္နိုင္ပဲ
ျငိမ္ေနမိကာအိပ္ခ်င္ေနမိသည္။
ရွဴး!
ေနာက္တစ္ခါတြင္ေတာ့အိပ္ခ်င္စိတ္ပါေပ်ာက္ကာ
ထထိုင္လိုက္မိသည္။
တစ္ဖက္လူကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိေတာ့......။
ရယ္ျမဴးရိပ္သန္းေနတဲ့မ်က္လံုးမ်ား
Suitအျပည့္ဝတ္ဆင္ထားကာ
ႏႈတ္ကေနပါတစ္ခုခုေျပာခ်င္သည္ပံုစံျဖင့္......။
"ဘာျဖစ္တာလဲ"
ေမးလိုက္ေတာ့မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာမ်က္နွာကိုဟိုဘက္
လွည့္သြားသည္။
သူလဲေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပံုစံျဖစ္ကာတစ္ဖက္လူကို
ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္......။
"ခနေလာက္အျပင္သြားမွမို႔ ခင္ဗ်ာတစ္ေယာက္တည္း
ျဖစ္လား"
ကမာၻေၾကာင္ၾကည့္ေနသူကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္။
"အြန္း...ျဖစ္ပါတယ္၊အခုမွအေစာၾကီးရွိေသးတယ္
ေနာက္ျပိး...ဘာအလုပ္မို႔လဲ"
သူေမးရင္းပင္နာရီကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့7:00နာရီကသူ
ကိုေလွာင္ေျပာေနသေယာင္......။
"ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔ပါ"
"ဪ...အင္း"
"သြားေတာ့မယ္"
"အင္း..."
"သြားရေတာ့မယ္"
"အင္း...သြားေလ"
သူရစ္ေနေသာ္သူကိုတစ္ျဖည္းျဖည္းစိတ္ရူတ္လာသည္။
"ခ်စ္လြန္းငယ္! "
"ဘာလိုေအာ္ေနတာလဲ! !"
ကမာၻအလိုက္မသိတဲ့သူေၾကာင့္ေဒါသထြက္လာသည္။
"ေယာက္က်ားကအလုပ္သြားေတာ့မယ္ဆိုရင္ေယာက္
က်ားကိုအာဘြားေပးရတယ္ဆိုတာမသိဘူးလား! "
"ဟမ္? "
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး က်စ့္!"
ထို႔သို႔သာေျပာလိုက္ျပိးတစ္ေယာက္္ေသာ္သူကိုေနာက္
ေက်ာေပးလိုက္ကာလက္ထဲတြင္ကိုင္ထားတဲ့နာရီကိုသာေကာက္ဝတ္ေနလိုက္သည္။
သူတစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ကာ......။
သူကိုေက်ာေပးထားတဲ့သူအနားကိုတိုးသြားကာ
အေနာက္ကေနဒူးေထာက္လိုက္ကာခါးကိုလွမ္းဖက္
လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Your love is peaceful
Acciónကိုယ်တစ်ခါမှမရေးဖူးတဲ့typeကိုစမ်းရေးတာပါ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း/အရိုင်းဆန်တဲ့စာသားများပါတာကြောင့် ဖတ်ဖို့သေချာစဉ်းစားပြိးမှဖတ်ပါ⚠⚠⚠ ဇာတ်လမ်းကတစ်စုံတစ်ရာနှင့်တူညီခဲ့လျှင်တိုက်ဆိုင်တာဟုမှတ်ယူပေးဖို့တောင်းဆိုချင်ပါတယ်⚠⚠ ဖတ်မယ် မဖတ်ဘူးဆိုတာကစာဖတ်သူတွေအပိုင်...
